Uitgevers verwaarlozen eigen marketing

[Mels Dees]

Geen branche is zo afhankelijk van de marketing-euro’s van anderen als de uitgeefsector. Toch nemen ze markeringactiviteiten voor hun eigen producten nauwelijks serieus.

Elke journalist is weleens gebeld door productmarketeers die hopen op aandacht voor hun product in een publicatie. Als journalisten echter werkelijk interesse hebben in het product zullen ze zich eerder wenden tot een product manager, die immers vaak betrokken is bij het ontwerp of de introductie van het betreffende product en de ins en outs ervan kent. Grofweg kan gesteld worden dat veel producenten een extern- of marktgerichte functionaris hebben, naast een product- of interngerichte.

Uitgeverijen koppelen aan elk tijdschrift een marketing manager, die echter in de praktijk vooral bezig is als (productie gerichte) blad manager: hij is het immers die vaak het contact onderhoudt met drukkerijen en distributie-organisaties (Aldi- en Betapress, TNT en Sandd) en heeft de arbeidsintensieve taak het HOI te voorzien van door de account goedgekeurde oplagecijfers. Geen wonder dat het qua marketing vaak blijft bij een schapwiebelaar, een price-off en de nodige barterdeals om de naam van de uitgave tenminste nog eens tegen te komen bij een evenement of televisieprogramma dat (nauw) aansluit bij de doelgroep van krant of tijdschrift.

De vrij onvolwassen status die marketing op die manier heeft, blijkt ook uit het gemak waarmee gesnoeid wordt op het marketingbudget, zodra de (verkoop)resultaten tegenvallen. Aangezien uitgeverijen per definitie extreem vroeg-cyclisch zijn, wordt daar al op marketing bezuinigd, terwijl de euro’s van de adverteerders nog beschikbaar zijn. Steeds weer een fout signaal naar de markt, dus.

Wie het tijdschiftenschap bij Albert Heijn of het tankstation bekijkt, kan niet anders concluderen dan dat uitgevers net zo goed een fmcg-leverancier zijn als Mars of Unilever. Het wordt daarom tijd dat uitgeverijen op een zelfde manier bouwen aan hun merk, hun markt, hun bereik en hun verkoopvolume als Sara Lee of Nestlé

[Ritzo ten Cate]

Mooi verhaal. Herkenbaar. Maar of Sara Lee en Nestlé nu de voorbeelden zijn die je moet noemen om een merk op te bouwen? Lees nieuwe marketing boeken als Purple Cow of Tribes (van Seth Godin) en je snapt dat dit 'oude' merken zijn, die groot geworden zijn door advertising. Tegenwoordig laat je mensen over je praten, of liever nog: fluisteren.

Lijkt me leuk om 'ns een benen op tafel / pizza sessie met insiders te doen. Wat rondwandelen binnen / bomen met 'educatieve uitgevers' leidde tot mooie inzichten en binnenkort meer. Check alvast mijn blogpost: http://ritzotencate.blogspot.com/2009/01/future-of-educational-publishing.html

Cheers.