PROFESSIE DREIGT TE VERWORDEN TOT KILOKNALLER

[Han van der Zwan]

De vrije marktwerking gevoed door de recessie leidt tot herorientatie binnen de economie en haar sectoren. Voor het vak pr & communicatie is deze tendens niet anders.

Bureaus hebben het lastig. Spreadsheet, marge en P&L regeren de beursgenoteerde ketens. De klanten worden steeds mondiger en heel goed in staat hun eigen vragen, eisen en behoeften te definieren.

Het verschil tussen het bureaubelang en het klantbelang en met name klantverlangen en -behoeften is de laatste jaren steeds groter geworden. En wordt al maar groter.

Strategen, creatieven en andere ondernemende communicatoren zien hun kans schoon, starten veelal als ZZP-er en vullen deze ontstane lacune in. Klanten maken gretig gebruik van deze ontwikkeling omdat ze deze strategen en creatieven veelal voor een aantrekkelijker – lees lager – tarief of op projectbasis in vergelijk met bureaus voor zich kunnen winnen c.q. aan zich kunnen binden.

Fase 1: zzp-ers concurreren met bureaus.

Vervolgens is er de fase dat zzp-ers hebben te maken met intermediairs die de prijs op aangeven van de klant bepalen en dan kandidaten selecteren en plaatsen. Een teken aan de wand en het beging van de categorie kiloknaller.

Fase 2: expertise, kwaliteit, opleiding en persoon zijn van ondergeschikt belang; prijs is bepalend.

Paralel aan fase 2 zien we dat de andere ondernemende en weinig onderscheidende communicatoren mee varen op deze hausse van in ondernemerschap. De markt – en dus de klanten – wordt overspoeld met aanbod. Het verschil in kwaliteit, expertise, opleiding en persoon is voor veel klanten, uitzonderingen daargelaten, niet altijd even duidelijk. Het begrip pr en communicatie dekt een hele brede lading en vereist analyse van bestaande wensen en behoeften. Zowel aan klantzijde als aan bureauzijde. Dat blijkt in de praktijk een ondergeschoven kindje. Prijs blijkt wederom een prominent en onderscheidend element.

Fase 3: zzp-ers concurreren onderling op prijs.

De afgelopen maanden zijn de afnemers van communicatie en pr-advies, klanten, zich meer en meer gaan roeren. Natuurlijk bestaat er de behoefte aan communicatie & pr ondersteuning en advies waarbij kwaliteit van gewenste en gevraagde output buiten elke discussie staat . Nieuw is dat steeds meer afnemers van communicatie en pr-advies ook de prijs vaststellen.

Een recent voorbeeld van een grote maatschappelijke  instelling waar een profiel van senior adviseur, bijvoorkeur een ex-bureaumanager en ondernemer, liefst met internationale ervaring, sparring-partner op directieniveau, inspirator, innovator en expert op strategie en nieuwe media werd gevraagd.

Belangrijke bijkomende voorwaarde was een scherpe prijsstelling. Via een intermediair met goed contact binnen de instelling is een senior profiel aangeboden op basis van een goede medior-adviseur. Deze consessie in tarief is gemaakt op basis van de langere duur van het te managen project.

De feedback: “de aanbieding komt niet in de top 5 van gemaakte profielkeuzes voor want de prijs is veel te hoog”. De mededeling van afwijzing kwam binnen op dezelfde dag dat de interviews met kandidaten plaatsvonden.

Fase 4: de klant bepaalt de prijs.

Is PR en Communicatie een professie verworden tot categorie “kiloknaller”? Is dit een wenselijke ontwikkeling? Wat zijn jullie bevindingen? En wat is volgens u als professional of als klant de volgende fase?