CHARKOV ZWAAIT WII-GENERATIE UIT

[Han van der Zwan]

Gisterenavond hebben alle Oranjefans inclusief de inwoners van het sympathieke Oekraïense Charkov het afscheid kunnen aanschouwen van het Nederlands elftal. Na Denemarken en Duitsland werd ook de laatste groepswedstrijd tegen Portugal afgesloten met een nederlaag. Jammer voor de Charkovers zijn al onze leuke en gezellige Oranje-uitgedoste landgenoten 17 juni 2012 voor het laatst in hun gastvrij Oekraïense land en stad op bezoek geweest. Het Europees Kampioenschap voetbal is over en uit voor Nederland.

Net als in de vorige twee wedstrijden was het de eerste twintig minuten hoopgevend met eerlijk is eerlijk een prachtige goal van Tottenham Hotspur-middenvelder Rafael van der Vaart. Daarna stortte het spel van Oranje volledig in. Onheilspellend voorteken was een prachtige pass op Portugal-spits Postiga die vrijuit op de overigens voortreffelijke Oranje doelman Maarten Stekelenburg kon afstevenen. Let wel: de pass was afkomstig van Oranje rechtsback Gregory van der Wiel die zal terugzien op een heel slecht toernooi en een dramatisch persoonlijke optreden en dat hem als gevolg geen grote transfer zal opleveren. Helaas voor onze Greg. Overigens… zoals onze Oranje voorwaartsen het in het gehele toernooi lieten afweten mistte Postiga dit geweldige presentje en bereikten we als Oranje ongeschonden de nu al magische twintig minutengrens.

Twintig minuten is een bepalend statistisch gegeven gebleken voor Oranje op dit EK. Analytici van naam en faam en zelfs met verleden in de voetbalwereld hebben een verklaring gezocht voor het falende Oranje. Er werden diverse oorzaken tegen het daglicht gehouden variërend van het ontbreken van gegroepeerd spelen met als gevolg het  ontstaan van ruimtes en het niet kunnen aanlopen van die ruimte, leeftijd van individuele spelers en leeftijdsopbouw van de spelersgroep, het tactisch vermogen van de bondscoach en andere zaken als het intensieve reisprogramma van de spelers en ga zo maar door.

Dit laatste is overigens natuurlijk een interessant en discutabel gegeven. Op basis van het spelen van thuiswedstrijden tijdens een EK in Frankrijk zou Oranje dus iedere keer vanuit Amsterdam naar pakweg Lyon vliegen om een potje te gaan ballen. Ben je al aardig opweg naar de Mediterranee. Stel je voor, vanuit een wisselend bewolkt Nederland met 18 graden stap je ruim 2 uur later uit in een warme omgeving van tegen de 30 graden om ’s ouderwets te gaan knallen! Was er nou echt niet iets dichterbij Charkov te vinden? En kan je meteen voluit aan de bak met een kleine 10 tot 15 graden temperatuurverschil? Iedereen zal zo zijn of haar gedachten hierover hebben maar net als de professionele analytici gaan we ons hier niet verder mee bezig houden.

Een ander alternatief scenario als oorzaak voor de aftocht van Oranje zou het volgende kunnen zijn. Op basis van recent verschenen verhalen in Voetbal International is matchfixing commuun-gebruik in het EK-gastland Oekraïne. De eigenaar van het stadion in Charkov, in de vorige eeuw eenvoudig politieagent in zijn land, procedeert in Zwitserland tegen de Oekraïne Bobo’s over van alles en nog wat. Zou het kunnen zijn dat de Oranje-bobo’s dan toch persoonlijke en bestuurlijke integriteit hebben laten prevaleren boven het succes van Oranje om door te gaan op een toernooi waar onder andere politiek Nederland niet de vingers aan wilden branden? En zou dat ook de reden zijn dat er daarom ook geen locatie in de buurt van Charkov is gekozen als uitvalbasis? Een soort van conspiracy-theorie? Het is benoemd maar net als de professionele analytici zullen we ons hier niet verder mee bezig houden.

Last but not least is er nogeen heel andere tendens in het moderne voetbal waarneembaar wat onderbelicht is gebleven. Net als in de echte wereld bestaan er in de voetbalwereld heel veel digibeten. Onze jongens weten vanzelfsprekend natuurlijk beter. Voor spelers liggen er lucratieve schnabbels in het vooruitzicht. In computergames staan zij model voor succesvolle voetbalgladiatoren voorzien van stoere outfits, nieuwe generatie oerkapsels - die overigens in de echte wereld ongeveer 45 minuten goed gemoduleerd blijven zitten en waarvoor je minimaal een van je eigen prive-kappermatties op bevel in het trainingskamp moet invliegen om  bij te punten- en last but not least veel, heel veel tattoos. Hopelijk zijn er bij het aanbrengen van al die lichaamsverfraaiingen wel steriele naalden gebruikt. Of zou er bijvoorbeeld een vermoeidheidvirusje bij een deel van de selectie zijn binnengeslopen door gebruik van niet schone naalden bij aanbreng van een Oranje-groepstattoo? Of zijn het toch de personal hairdesign-stylisten die er mede verantwoordelijk voor zijn dat Oranje niet verder gaat omdat ze nu eenmaal snel moeten kunnen invliegen op een goed bereikbare bestemming? Ook hier geldt: het is benoemd maar net als de professionele analytici gaan we ons hier niet verder mee bezig houden.

De waarheid over het falen van Oranje zal nu worden onthuld. En die ligt dichterbij op de loer dan u denkt. Het is namelijk de game-industrie die er voor verantwoordelijk is dat Oranje is uitgeschakeld. In deze virtuele wereld boeken onze huidige generatie Oranje-sterren tegenwoordig hun grootste successen. Via de WII, de PlayStation of de X-box. Waarom is de game-industrie nu verantwoordelijk zult u denken? Het antwoord is heel simpel. Een beetje voetbalcomputergame duurt ongeveer twintig minuten. Daarin komen alle hoogte en diepte punten dan ook weliswaar in hoog tempo voorbij maar bij twintig minuten heb je het beste wel gehad. Daarna is het Game Over. Negentig minuten verdeeld over twee keer vijfenveertig minuten is zo negentienhonderd, zo Old School en dus niet meer van deze tijd. Daarom was Charkov een terminal te ver. En nemen we, hoe getalenteerd de spelers zijn en in die context bezien hoe jammerlijk dan ook, in de voorronde van het EK 2012 helaas afscheid van Oranje, of beter, van de WII-generatie.