Kick off: Show me the money

[Ton Boom]

Programma: Show me the money / Eerste uitzending: 11 april / Zender: SBS6 / Tijdstip: 19.26 uur / Producent: Endemol / Aantal kijkers: 396.000 

Altijd als Bas Vlugt weet dat ik een Kick off ga schrijven, is hij uitermate joviaal. Ik heb geen idee of hij er ooit 1 gelezen heeft, hij claimt van wel, zo gaat het al jaren. Tot gisteren, gisteren ontbood hij me voor het eerst op z’n luxe kantoor, ik keek me de ogen uit, wat een weelde. Komt bij, de man is ruim twee meter, zat in een majestueuze fauteuil en wees naar een klein krukje schuin naast z’n bureau. Het zat niet makkelijk en ik voelde me ongemakkelijk.

Hij belde met drie mensen tegelijk in vier verschillende talen, wat op zich best knap is maar vanaf dat krukje niet te volgen. ‘Weet je wat het verschil tussen ons is’, vroeg hij vorsend na een half uur bellen om vervolgens zelf antwoord te geven, ‘terwijl jij daar maar een beetje zit te lummelen, ben ik voor de zaak aan het werk, zo gaat dat natuurlijk niet langer, dat mag duidelijk zijn’. 

Als ik eerlijk ben, leek me dit geen geschikt moment om opslag te vragen. Maar ik kreeg ook geen kans. ‘Ik heb een vraag aan jou’, bulderde Bas en keek me vernietigend aan, ‘lees jij de uitmuntende Bladformules van onze nieuwste medewerker de heer M. Heffels wel goed’? Ik voelde de bodem onder mij wegzakken, ik begreep waar dit gesprek heen ging. ‘Begrijp je waar dit gesprek heen gaat?’, vroeg Bas. Ik knikte zo vaag mogelijk. ‘Wat zit je daar nu vaag te knikken’, zei Bas, norser dan ik hem kende. Hij vervolgde: ‘ik wil dat jij vanavond een Kick off schrijft alsof het een bladformule is’. Dit nu leek me een onmogelijke opgaaf en zei, ‘lijkt me wel vrij lastig bladeren in een TV programma’. ‘Ik wist het’, mopperde Bas nog wat na, ‘altijd smoesjes en uitvluchten, bah’. Vervolgens wees hij me de deur. Dit vond ik wel een aardige geste, te meer omdat er maar 1 deur was.

Ik heb lang nagedacht over dat gesprek, heel lang. Na 5 minuten dacht ik, verlies niet te veel tijd met dat gepeins, ga eens beginnen, bij deze. 

Voor mensen die durven te dromen, dwazen en andere verloren zielen, dit valt te lezen bij SBS: ‘ Wil jij 1 miljoen euro in het echt zien? Kom dan naar... SHOW ME THE MONEY!! Voor deze show zijn wij op zoek naar publiek.’ Van zoiets word ik sprakeloos, publiek zoeken om 1 miljoen euro in het echt te zien, een vorm van omgekeerd ramptoerisme, lijkt me vervelend thuiskomen met 40 euro op zak, maar dit geheel terzijde.

Dit programma duurt twee weken, 10 werkdagen en de presentatie is in handen van Beau, wie anders. En natuurlijk mag ik daar niets bij denken  en natuurlijk hebben ze bij SBS niet gedacht, we geven Beau een show van twee weken, kunnen we het leed overzien. Nee, ben je gek, zo denken ze daar niet. Ze zoeken de beste man voor de job en dan kom je vanzelf bij Beau uit. Dat is professioneel denken.

'In Show Me The Money starten de deelnemers als miljonair. Het gigantische prijzengeld van een miljoen euro wordt live in de studio in 40 geldbundels aan het koppel uitgekeerd. Het doel is om zoveel mogelijk geld te behouden gedurende het vragenspel. Deelnemers krijgen 8 vragen voorgeschoteld met meerdere antwoordopties. Bij iedere vraag moeten zij onder tijdsdruk het geld verdelen over meerdere luiken die corresponderen met de antwoordmogelijkheden. Spreiden de koppels hun winkansen zoveel mogelijk of zijn ze zeker van hun zaak en zetten ze vol in op een enkel antwoord? Elk fout antwoord betekent dat een deel van het miljoen genadeloos verdwijnt door het luik. Heeft een koppel alle 8 antwoorden goed? Dan kunnen zij met 1 miljoen euro naar huis gaan.'

Het spel is vrij simpel, dit weet Beau als geen ander en dus gooit hij z’n vakmanschap in de strijd. Zo vertelt hij de argeloze kijker, voor zover die buiten mij nog bestaan, ‘alles wat nu gebeurt, gebeurt’. Met dit soort teksten drukt  hij niet alleen mij maar bovenal de kandidaten met de neus op de feiten. Ik zag ze denken, verhip het gebeurt nu. Het eerste stel  had de gouden ticket gewonnen, the Lucky bastards. Dat ze uiteindelijk zonder een cent naar huis gingen, is een bagatel. Beau slaakte kreten van afschuw en leefde opvallend mee als geld door een valluik verdween, alsof hij voortdurend z’n eigen ooit veelbelovende carrière uit beeld zag verdwijnen.

Natuurlijk heeft Beau een paar minder succesvolle programma’s gehad, dit is nog een redelijk understatement, maar dat blijft niet aan hem kleven. Beau heeft iets vanzelfsprekends waardoor je hem als publiek niets nadraagt. Als werkgever is dat een heel ander verhaal. Ik denk dat Beau net als ik ook dikwijls op een soort krukje gezeten heeft, waarna men hem de deur naar een opname studio wijst. En dan horen we hem zeggen, alles wat nu gebeurt, gebeurt.

www.sbs6.nl/showmethemoney