Kick off: Flashback

[Ton Boom]

Programma: Flashback / 2e aflevering: 31 maart / Producent: BlazHoffski / Zender: Nederland 1 (BNN) / Tijdstip: 20.33 uur/ Aantal kijkers: 606.000

Het was vorige week voor mij lastig kiezen tussen Echte meisjes in de jungle en Flashback, beide nieuw en beide op dezelfde tijd uitgezonden. Ik koos toen voor het eerste programma en ik weet nog heel precies waarom. Ik ben mij er van doordrongen dat enkele van de nieuwe lezers hierover uitleg verwachten. De trouwe lezers weten inmiddels beter.

Nu dan dus Flashback, een veelbelovende titel op zich. Ik ken veel mensen die claimen flashbacks te hebben, leuk dat BNN een programma wijdt aan dit fenomeen dacht ik in – ik geef toe- een argeloze bui. Blij toe dat ik me vergist had, want dit las ik over het programma. Nee, alvorens ik u deelgenoot maak vraag ik het stukje aandachtig te lezen. Niet alleen is een beetje gehaast  dingen half lezen nooit aanbevelenswaardig maar in dit specifieke geval zal duidelijk worden hoe opgewekt ik zat te zijn. Komt het:  

‘Flashback is een reality gameshow die eindigt in een mentale krachtmeting: een allesbeslissende geheugentest. Vijf duo's worden ondergedompeld in het avontuurlijke Zuid-Afrika. Terwijl zij drie opdrachten vervullen, mogen ze hun inzet én hun aandacht geen moment laten verslappen. Alles wat ze die dag zien, horen en beleven kan immers van belang zijn voor de Flashback test. Want tijdens het laatste uur spelen de duo's onder leiding van Patrick Lodiers een harde, bloedstollende quiz met als onderwerp: het voorbije etmaal. De kandidaat met het laagste aantal punten moet terug naar huis en laat zijn of haar partner alleen achter. Wie lukt het om onder grote druk geen seconde te verslappen? Wie kan nog helder denken en herinnert zich het meest? En wie gaat er uiteindelijk met de goudstaaf, ter waarde van 15.000 euro, vandoor?’

Als dat laatste een open vraag zou zijn, is het niet moeilijk, dat kunnen enkel de zware jongens uit Donald Duck zijn. Ja, ik weet, ik denk soms veel door elkaar, het lijken wel flashbacks, hoop dat een enkeling dit herkent. Maar dan ook weer, gelukkig voor iedereen de presentatie was in handen van Patrick Lodiers. En zeg nou eerlijk, als je leest wat mij beloofd werd, en dan ook nog Patrick, kun je moeilijk anders dan uiterst monter gestemd zijn.

Dat was 20.33 uur. Een vol uur later, ja, ik zeg het zo omdat niet ieder uur even lang duurt. Ik weet als ik het zo op schrijf krijg ik mail van de meest nobele zielen die mij uit gaan leggen dat een uur een uur is. Bij voorbaat dank alvast. MAAR HET ENE UUR IS HET ANDERE NIET, WELKE ARGUMENTEN U MIJ OOK AANDRAAGT. Ik leg nu wel precies uit wat ik bedoel, het moet mij van het hart.

Voor iedereen die van programma’s houdt waar mensen bij elkaar gedreven worden in tenten, hotels, kooien, strontwagens of ander iets. Voor iedereen die zweert bij programma’s waar wildvreemde mensen na een korte tijd samen op een manier afscheid nemen alsof een lang verloren geliefde die al 30 jaar in een vergeelde foto op de schoorsteen heeft gestaan, waarvoor met kerst wordt gezongen en gebeden, die dan ook nog blijkt te leven en terugkeert en dan na drie weken innig samen zijn alsnog bezwijkt. Voor iedereen die van programma’s houdt waar deelnemers tot over elke grens van het betamelijke gaan om een punt extra te scoren, en dan ook nog vol trots vertellen dat ze een punt extra hebben en dat ze alles maar dan ook echt alles zullen doen om dat punt voorsprong te houden. Voor iedereen die van roddel, achterklap gekonkel etc. houdt, tegen al die mensen zeg ik proficiat. Van harte zelfs, de gouden tijden zijn aangebroken. En ja, ik heb ook gekeken, en ja, ik voel me een sukkel maar wel een sukkel die de acceptatiegrens van dit soort treurnis heeft bereikt.

Zo, ik ben een stuk vrolijker ineens, bijna lichtzinnig, heb het gevoel of ik zojuist een vol punt heb gescoord, heerlijk!  

Een voorbeeld uit Flashback ter illustratie over ondergedompeld worden in het avontuurlijke Zuid-Afrika. De kandidaten moesten vuilnis ophalen. Als hier in Utrecht met die verbetenheid vuilniszakken zouden worden opgehaald, het zou een bezienswaardigheid worden waar drommen mensen langs de route zouden zitten, inclusief diverse dweilorkesten en ander vertier. Maar goed die vuilniszakken ophalen was een opdracht, hoort erbij, werd gefilmd. Fascinerend werd het pas toen vuilniszakken ophalende kandidaten omstandig begonnen uit te wijden over hoe precies ze die vuilnis opgehaald hadden. Breathtaking exciting. Pas toen drong in volle omvang het avontuurlijke van Zuid-Afrika tot mij door. Mensen die hierdoor onrustig slapen of zelfs geen oog dichtdoen, sterkte.

 

[Janine Versteeg]

Geweldig Ton!!!