Kick off: Voetbal International

[Ton Boom]

Programma: Voetbal international/ Zender:
RTL7/ Eerste uitzending:
29 september/ Tijdstip
21.26 uur/Aantal kijkers:
323.000
Johan Derksen is terug in een praatprogramma over voetbal, dat is de belangrijkste constatering na het zien van het pover aandoende programma. De vraag kan nooit zijn, was Johan pover? Johan heeft poverheid tot kunst verheven en hij komt er niet alleen mee weg, hij verdient er zelfs mee. Dit omdat veel mannen, en naar verluidt een enkele vrouw, aan z'n lippen hangen. Deze droeve constatering is is niet enkel droef maar ook waar. Ik kan het ontkennen, ik kan Johan verloochenen maar de tragische waarheid is: als ik z'n mismoedige hondenogen zie, ben ik verkocht. Johan heeft 'das gewisse etwas' wat niemand echt begrijpt. Als dat te begrijpen viel had Johan ook niet 'das gewisse etwas' maar iets alledaags zoals een mate van brille, inzicht voor mijn part. De presentator van dienst,
Wilfred Genee, begon opmerkelijk vrolijk aan dit revolutionaire geheel door het aan te kondigen als: 'Een oud programma in een nieuw jasje'. Nou, hij had er goed aangedaan eerst Johan te bestuderen en dan met name diens colbertje. Het maakt helemaal niets uit als iemand de pakken van z'n opa afdraagt, integendeel, maar leg er dan als presentator niet zo het accent erop. Gelukkig heeft Johan naar eigen zeggen geen last van z'n ego, samen met de in allerhaast opgetrommelde
René van der Gijp leek het, begonnen de heren te keuvelen over voetbal. Maar het waren slechts weetjes, een beetje Ajax, een vleugje Feyenoord, een wolkje PSV en een scheutje AZ. Nee, om nu te zeggen dat Voetbal International ontbrandde zou niet alleen overdreven zijn, er lag niet eens aanmaakhout. Ik ergerde me rot aan mijn eigen halsstarrigheid, want wat wil het geval. Het geval wil dat ik terug kan kijken op een bijzonder harmonieuze zomer wat betreft m'n relatie, een unicum. Maar zondag begon het al te rommelen toen ik haar vertelde dat Johan weer op de televisie kwam. 'Kijk jij daar weer naar', vroeg ze op een toon die ik maar al te goed ken. Ik zei niets maar ik knikte, dacht nog, zo'n knik lijkt minder definitief. Ze keek me aan alsof ik JA had geschreeuwd. Ze zei heel afgemeten, de precisie van die afgemetenheid is angstaanjagend exact, zo'n typisch vrouwelijke nauwkeurigheid over onbenullige zaken. Ze zei: 'Schat, je hebt nog even om na te denken, maar voor de winterstop moet je kiezen tussen mij en Johan Derksen. En ik, in al mijn overmoed riep op zondag. 'Dan kies ik voor Johan'. Op maandagavond, probeerde ik wanhopig iets te vinden in het programma waarvoor ik mijn gezin vrolijk fluitend zou verlaten. Ik heb het niet gevonden, het zal ongetwijfeld allemaal goed bedoeld zijn, maar er zat geen vuur in, het was prietpraat in het kwadraat. Toen m'n vrouw thuis kwam, vroeg ze: 'En, was dit je gezin waard?' Zonder te liegen zei ik: 'Ze hebben zichzelf overtroffen'. 'Weet je wanneer de winterstop is?. vroeg ze. "Tweede kerstdag, zei ik iets te benepen, ze leek het niet te merken. 'Mooi'. zei ze, 'dan beginnen we in het nieuwe jaar allebei met een schone lei, ieder apart, welterusten'. Het is nu nacht, Ik denk aan de toekomst, ik hoop dat ik de televisie mee mag nemen, dan ligt de voetbalpraatprogrammawereld aan m'n voeten. Dan schaf ik een aantal postduiven aan en ga ze verwennen. Ik koop enkel het allerbeste voer voor die diertjes en leer ze de buitenspelregel. Volgens mij begrijpen ze dat sneller dan mijn vrouw ooit zal doen. Missschien tref ik zelfs wel een postduif met voetbalintelligentie. Eigenlijk ben ik bofkont. Drie minuten later huil ik mezelf in slaap.

[Bas Vlugt]

Heer Boom, wat een weelde! Bravo en graag tot in de lengte der dagen meer van dit soort brille, inzicht voor mijn part. Van Johan Derksen weet ik het niet zeker maar u beschikt zonder twijfel over Das Gewisse Etwas.