Bladformule: Sonja

[Bas Vlugt]

Titel: Sonja Magazine / Uitgeverij:
Uitgeverij De Zonnestraal / Hoofdredactie:
Sonja Bakker, Margot Veerman / Art director:
Tina Brouwer / Verschijnt:
Vier maal per jaar / Prijs:
5,95 euro / Omvang:
148 pagina's / Oplage:
200.000 / 1/1 full colour:
14.500 euro Vandaag op de redactionele ontledingstafel:
Sonja Magazine. Ik ben de eerste om toe te geven dat het gros van de tijdschriften dat op deze plaats wordt besproken er stevig van langs krijgt. Dat kan ook niet anders, het is niet aan een mediavakuitgave om de loftrompet te steken over aperte rotzooi. Vandaag is het echter anders. Vandaag zal ik
Sonja Bakker en haar tijdschrift
Sonja Magazine zonder voorbehoud bewierroken. Dit om de eenvoudige reden dat alles klopt: Sonja Bakker klopt als mens, haar product klopt en haar tijdschrift klopt ook. Eerst Sonja Bakker zelf, dat maakt het makkelijker. Er zijn drie dingen die heel goed zijn aan Sonja Bakker. Allereerst haar voorkomen. Dat is geen verdienste maar heeft met afkomst te maken. Ze komt uit West-Friesland en daar komen makkelijke, open, directe, pretentieloze mensen vandaan als
Gerard Joling en
Angela Groothuizen. Mensen vinden dat vaak symathiek. Ten tweede heeft ze voor wat ze doet het perfecte uiterlijk. Ze is een mooie vrouw, knap zelfs, maar op een hele specifieke manier. Ze is naturel, grappig en ontwapenend. Ze heeft ongetwijfeld een geweldig en ongecompliceerd seksleven maar daar willen we niets van weten. Sonja is namelijk wel mooi en leuk maar niet erotisch. We willen haar als schoondochter, als zus of als juf voor onze kinderen, niet als minnares. Daarmee is ze ook niet bedreigend. Deze bijzondere set aan eigenschappen deelt ze met vrouwen als
Yvon Jaspers en
Meg Ryan. Het derde is haar product. Sonja heeft haar methode en daarmee zichzelf totaal toegankelijk gemaakt voor haar doelgroep door een prachtig evenwicht in haar leer. Natuurlijk moet je streng zijn voor jezelf en doorzetten maar een mens is ook maar en mens. En daarom heeft iedereen recht op af en toe zoiets als een SAS-dag - voor de mensen die niet zijn ingevoerd in de methode en het jargon: dit is de Schijt Aan Sonja-dag, een bijkans briljant concept waar vrouwen van houden. Jij bent niet perfect en dat hoeft ook niet. Goed, nu het magazine. Alles aan het magazine klopt. Cover is prachtig. Waar ik een tijd lang naar heb staan kijken is positie van de titel op de cover. Die vult opvallend genoeg niet uit en hij staat ook nog eens uit het lood. Maar hij is heel opvallend, trekt de aandacht, ook al zijn de letters in bescheiden bruin. Vraag me niet waarom maar ik vind het heel mooi. Papier van cover en binnenwerk is mooi. Royaal maar degelijk. De foto van Sonja is prachtig, ze ziet er op deze foto echt heel goed uit, veel beter dan bijvoorbeeld die maffe foto op haar boek
Zomerslank met Sonja. Opgestoken haar is altijd gezellig, haar zomersproetjes zijn charmant, haar ogen stralen, haar tanden prachtig en dat bekkie net even scheef maakt haar benaderbaar. De kleren die ze aan heeft zijn vreselijk maar dat maakt niets uit. Alles wat op de cover staat snijdt hout, alles wat in de inhoudsopgave staat klopt. Wat dit tijdschrift zo goed maakt is dat het naadloos aansluit bij waar Sonja Bakker voor staat, er wordt niets bij de haren bijgesleept. Het gaat over afvallen, het gaat over lekker en verantwoord eten. Het gaat over relevante medische achtergronden. Een artikel over wandelen heet
Uitwaaien op de Westfriese Omringdijk, dat is gewoon bij Sonja Bakker om de hoek. Goed gebruik van celebrities:
Aan de keukentafel bij Robert ten Brink,
De SAS-dag van Catherine Keyl. Sonja Magazine wordt in eigen beheer uitgegeven, een belangrijk deel van de content komt uit eigen huis, waardoor kosten in de hand blijven. Bovendien is de synergie met boeken en andere Sonja Bakker-producten evident. Door de frequentie van eens per drie maanden kun je mooi met de seizoenen meegaan. De eerste oplage van 200.000 vind ik ietwat optimistisch maar dit is hoe dan ook een blijver. Bravo!

[Bas Vlugt]

Dag Elaine, als ik nog eens ruzie met iemand wil maken, dan bel ik jou niet. Ik vond Maria kansloos en Goedele smakeloos.

JAN vind ik al een tijd lang het tijdschrift met de beste cover, en - ik geef toe, het is misschien een wat obligate mening - over all vind ik LINDA. nog steeds het beste tijdschrift van het moment op basis van een niet aflatende stroom van verrassende, toegepaste creativiteit.

Dit zijn de links:

Bladformule: Maria
Bladformule: Goedele

En nu jij!

[Elaine Romein]

Ben het helemaal met je eens Bas. Alleen lees ik net in de krant dat het blad al is uitverkocht!
Dus je optimisme was niet terecht. Heb je trouwens de Maria en de Goedele ook besproken?
Beide bladen vond ik niks...maar ja, ik ben niet van de KRO en ook niet Vlaams.
Wat vind jij overigens het beste Nederlandse blad op dit moment?
groeten, ELaine