Moerdijk: En de winnaar is...

[Redactie Nederlands MediaNetwerk]

Door Ton Verlind. In tijden van crisis kun je toch niet echt op de overheid vertrouwen. De grote brand in Moerdijk heeft dat woensdag weer maar eens duidelijk gemaakt. Op sommige plekken gingen de sirenes af, op andere weer niet. De crisissite was op het hoogtepunt van de ellende uit de lucht en ik heb het speciale telefoonnummer niet geprobeerd, maar vreesde bij voorbaat het ergste. Los nog van het feit, dat autoriteiten zich in tijden van crisis vaak de slechtst geinformeerde burgers van het land tonen. Ik heb de berichtgeving gisteren vanuit mijn gerieflijke stoel gevolgd en roep bij deze RTL4 uit als winnaar in de ratrace die journalistiek heet. Snel ter plaatse met goede mensen, to the point informatie en frequent aanwezig.

Het NOS Journaal lijkt onder dit soort omstandigheden lichtelijk onthand. Alsof de medewerkers voor de wekelijkse vergadering bijeen, nog snel uit de kantine geplukt moesten worden, waarna ze soms met lichte paniek in de ogen nog even de tijd nodig hebben om er in te komen. Dan maar overgeschakeld naar Twee Vandaag (TROS/AVRO). Ik ken natuurlijk het dilemma van actualiteitenredacties van nabij. Je hebt een hele dag gewerkt aan een uitgebalanceerd draaiboek met mooie onderwerpen en dan komt er zo’n verdomde ramp doorheen, die de hele boel overhoop haalt.

De redactie had er kennelijk moeite mee. Natuurlijk werd er overgeschakeld naar Moerdijk, maar al snel zaten we in de plichtmatige onderwerpen van de dag en werd de normale, ’s ochtends bepaalde planning afgewikkeld. Althans zo lijkt het. Terwijl ik toch wilde weten of er in de loop van de nacht een gifgolf over het Gooi zou trekken. De weermannen van de omroep deden pogingen om dat voor mij te prognosticeren en daar bleef het bij, hoewel je toch onder zulke omstandigheden zou willen dat de minister van veiligheidszaken je als burger al dan niet geruststellend toespreekt, gesteld dat die wel over informatie beschikt wat dus vaak niet het geval blijkt. Moerdijk leek dus niet echt in control.

Niets ten nadele van de Publieke Omroep: in het algemeen heeft die zijn informatieve zaakjes redelijk op orde. Toch prefereer ik regelmatig de jongens en meisjes van het RTL Nieuws en Editie NL. Meer dan bij de publieke omroep oogt het daar als een team, waar ze met lol hun werk doen. Een vriendenclub, die journalistiek bedrijft omdat ze het leuk vinden, niet omdat het moet. Kom nou niet aan met het argument, dat de ingewikkelde organisatie van de publieke omroep dit bij de omroepen verhindert. Ik loop regelmatig over de immense redactievloer van het NOS Journaal en de redactie van Radio 1 naar mijn geliefde collega’s van de NCRV, maar geen moment tijdens die wandeling krijg ik de indruk, dat de bloedgroepen ook maar iets met elkaar hebben, ook al kunnen ze elkaar fysiek aanraken.

Daarom vind ik de gedachte van zendercoördinator Laurens Borst van Radio 1 om nog meer actualiteitenredacties bij elkaar te brengen niet zo’n goed idee. Bij de publieke omroep leidt dat altijd tot meer bureaucratie in plaats van vriendschap. Dat is een technische oplossing voor een mentale kwestie. Ook op afstand kun je ogen als een familie en dat wil om de een of andere reden maar niet goed lukken. Misschien komt dat wel omdat de publieke omroep te vaak met organisatorische kwesties bezig is en te weinig met het bereiken van inhoudelijke perfectie.

Dan nog even de overheid: het barst van de crisisplannen, de regels, de coördinatoren, toezichthouders, veiligheidsmensen en de goede bedoelingen. Desondanks waren de dienaren van het gedoogkabinet gisteravond in al die informatieve programma’s goeddeels afwezig. Eén ding is zeker: mocht hier ooit echt wat mislopen dan zijn we op onszelf aangewezen. En dan maar hopen, dat Twitter altijd in de ether blijft.

www.tonverlind.nl
www.twitter.com/tverlind