Vrijheid van meningsuiting

[Geertjan Benus]

(President Obama deed recentelijk deze oproep aan de FCC: President Obama's asking the @FCC keep internet open and free. Share the plan →http://www.whitehouse.gov/net-neu... #NetNeutrality De Federale Communicatie Commissie (SIC!) 

De vrijheid van meningsuiting wordt in ons land geassocieerd met groffe reacties via twitter op uitingen van anderen. En dat vanuit de veronderstelling dat in een land met vrijheid van meningsuiting je alles mag zeggen. We doen een exegese op de grondwet en op de wet en we stellen vragen als “tot waar liggen de grenzen van onze vrijheid van meningsuiting”? Je mag met jouw vrijheid de vrijheid van een ander niet inperken. En dat geldt dan ook voor die ander. Voor menigeen is dat een lastig vraagstuk in een cultuur waar we ons zelf centraal mogen stellen.

Mijn bericht nu is ingegeven door een inperking van mijn vrijheid van meningsuiting uit onverdachte hoek. Uit het land van de onbeperkte mogelijkheden, met een sociaal bewogen boegbeeld en een wijdverbreid netwerk van opleidingsinstituten over de hele wereld voor het opleiden van wereldleiders? Of uit mijn eigen land? Ik kan het mij bijna niet voorstellen. 

Op 13 juni 2014 schreef ik in LinkedIn “The nature of our freedom”. Als een reactie op een discussie in LinkedIn waar een Zwitser die in China werkt ons herinnert aan de inbreng van Rusland om de nazi’s te stoppen in 1940 – 1945 in een discussie waar de doden van DDay werden geroemd om hun bijdrage in het stoppen van de nazi’s, krijgt de Zwitser er aldus van langs: “Today is not a day for a rudimentary GCSE History lesson; so before you decide to post insane comments STOP (collaborate and listen) and just don't do it - you've just come across as a complete shambles of a human being.” Ik vond dat een leugen en rangschikte de reactie onder de foute twitterberichten. Ik besloot mijn reactie op deze hele discussie te schrijven en noemde mijn artikel “The nature of our freedom”. Die reactie publiceerde ik via LinkedIn. Sinds enkele maanden is dit artikel niet meer via Google te vinden. Ergens besloot iemand dat dit artikel niet bestemd was voor de ogen van iedereen.

We zullen alert moeten zijn. Anja Meulenbelt schreef in 1976 “De schaamte voorbij”. Wie zal in 2014 de schrijver worden van “De vrijheid van meningsuiting voorbij.” met als ondertitel “Democratie als handelsmerk.”? 

Ik hoop dat langs deze weg mijn artikel weer lezers krijgt. Waarschuw mij even als blijkt dat ook via de link in dit artikel het artikel niet te openen is. Dat ik het alleen kan openen via mijn IP-adres. Want we leven in een tijd waar we schaamteloos onszelf exposure mogen geven - tussen bepaalde grenzen.