Suf QR-gebruik

[Mels Dees]

Groot was de ergernis onder vormgevers toen 35 jaar geleden de barcode in Nederland geïntroduceerd werd en steeds meer mooie strakke tijdschriftcovers ontsierd werden door een verzameling verticale streepjes.

Anderen zagen het als een bijna niet te bevatten wonder van techniek. ‘Allemachtig, het werkt echt!’ zou Albert “Ab” Heijn geroepen hebben, toen hij zag dat producten aan de kassa gescand konden worden.

Inmiddels krijgen QR-codes op steeds meer producten ruimte. In tegenstelling tot de traditionele barcodes, zijn de QR’s ook (en vooral) te gebruiken door consumenten, die nadere informatie vinden als ze, meestal met een mobiele telefoon, de code scannen. Zo wordt zelfs een pak luiers interactief.

Het is duidelijk dat industrie en markt naarstig de verschillende mogelijkheden uitprobeert. Wat werkt wel, en waarop moet je zo’n code nu juist niet plakken.

De nieuwste toepassing ontdekte ik onlangs. Op de website www.ag.nl, staat niet meer dan een QR-code, met voor de duidelijkheid nog eens de url van de site eronder vermeld: ag.nl

 

Dit is een totaal absurde manier van QR-gebruik. Zo’n code verwijst in de praktijk nogal eens naar een site, het plaatsen van de afbeelding op een website lijkt mij (dus) vrij zinloos.

Scannen met de iPhone lukte niet, het scherm spiegelde te sterk en de zwarte vlekken interfereerden. Dus moest ik eerst de pagina printen (!), om de code te scannen. Het leverde me niet meer op dan een VCARD, met de melding dat de AG Groep achter de site ‘zit’.

Het wrange is, dat het ICT-vakblad Automatisering Gids (www.automatiseringgids.nl), in de volksmond AG genoemd, al jaren aast op deze url. Dat het weekblad op een zo domme manier in verbinding wordt gebracht met dit wel heel suffe gebruik van QR-mogelijkheden is op z’n zachtst gezegd pijnlijk.