Reorganisatie publieke omroep: eerst eruit en dan er weer in

[Redactie Nederlands MediaNetwerk]

Door Ton Verlind. Hoe kom je van 21 tot 6 of 8 omroeporganisaties. De omroepen zelf weten het niet en de politiek weet het eigenlijk ook niet. Bij commerciële organisaties die reorganiseren wordt de laag direct onder de top meestal ontmanteld en opnieuw samengesteld.

Het slechte talent verdampt, het goede talent komt weer bovendrijven: dat mag opnieuw solliciteren en wordt weer aangenomen, zij het doorgaans tegen sterk afgeslankte materiële condities. Je moet tenslotte iets overhebben voor je eigen continuïteit. Misschien is dit ook een werkbaar reorganisatie-model voor de publieke omroep. Dat ziet er dan als volgt uit:

Eerst wordt de maatschappelijke functie van de publieke omroep opnieuw gedefinieerd, passend binnen de nieuwe budgettaire condities van dit kabinet. Dan wordt de zendvergunning van alle organisaties vervallen verklaard en krijgen de omroepen de gelegenheid opnieuw in te tekenen. Omroepen worden toegelaten als hun beleidsplan en maatschappijvisie passen binnen de nieuw geformuleerde ambities en als de betreffende organisatie kan aantonen te beschikken over voldoende draagvlak.

Deze variant komt in de buurt van het idee, dat de VVD lanceerde (met steun van PVV en D’66) om alleen de 6 omroepen met de meeste leden nog een zelfstandig bestaan te gunnen. Het wijkt op een belangrijk punt ook af: de organisaties, die nu op basis van hun ledenaantallen gebeiteld zitten in de visie van de VVD (TROS, KRO, EO, AVRO, NCRV en VPRO) zouden in de boven omgeschreven variant wél opnieuw moeten bewijzen, dat het draagvlak waarop ze stoelen actualiteitswaarde heeft en dat hun doelstellingen passen binnen de nieuwe maatschappelijke opdracht van de publieke omroep.

Dus: eerst eruit en er pas weer in als daarvoor in de publieke opinie ook steun is. Grote kans, dat het definitieve lijstje van toe te laten omroepen er toch iets anders zal uitzien dan de huidige top 6 van de VVD.

www.tonverlind.nl
www.twitter.com/tverlind