reactie op Oscar night door Hans Beerekamp van NRC - dank Hans voor je mooie woorden

[Hein Barnhoorn]

maandag 23 februari 2009 door hans beerekamp

Alles is anders bij het 81ste Oscargala

Nooit eerder was de voorpubliciteit van de Oscaruitreiking in Nederland zo uitgebreid als dit jaar. Dat lijkt merkwaardig, want de Amerikaanse televisiekijkers lieten het vorig jaar juist een beetje afweten, zodat de Academy of Motion Picture Arts and Sciences zich moest beraden op middelen om de uitzending van drie en een half uur ook voor jongere kijkers aantrekkelijk te houden.
Nu was het voor Nederlandse televisiekijkers altijd lastig om de volledige show te bekijken. Jarenlang moest ik er voor naar een radiostudio, waar voor professionele gasten een straalverbinding was georganiseerd. Tot ver in de jaren negentig was er dan wel de volgende avond een samenvatting op een Nederlandse zender te zien, die het evenement in grote lijnen terugbracht tot een aantal jurken op de rode loper en een verzameling emotionele dankwoorden. Het complete programma, met veel aandacht voor filmgeschiedenis en andere context, was altijd veel rijker.
Bij de 81ste Oscareditie was afgelopen nacht alles anders. Kijkers met een digitaal abonnement konden op de betaalzender Film1 zonder extra kosten de hele show bekijken. In een inleidend uur en tijdens de Amerikaanse reclameonderbrekingen praatte presentatrice Bridget Maasland in een Nederlandse studio met deskundigen: visagist en stijlspecialist Leco van Zadelhoff, maar ook regisseur Martin Koolhoven en filmjournalist Dana Linssen. De eerste becommentarieerde de asymmetrie van de japonnen en de haarextensies van Mickey Rourke, de anderen wisten waar het in de films om ging en kozen elk partij voor een van de beide topkandidaten, Slum Dog Millionaire en The Curious Case of Benjamin Button. Door de glamourkant en de cinefiele inhoud met elkaar te verbinden werd het een programma dat ook echt over film ging.
De Oscarshow zelf beproefde eveneens een nieuwe samensmelting van vorm en inhoud. De rol van centrale presentator werd vervuld door het Australische lekkere ding Hugh Jackman, die geen bijtende grappen maakte, maar vooral zong en danste. Historische fragmenten vormden geen aparte nummers meer, maar werden verwerkt in hommages aan de films van nu. Een schitterende noviteit is het idee om alle acteerprijzen te laten uitreiken door vijf eerdere winnaars, die de genomineerden in de zaal stuk voor stuk persoonlijk toespreken. Dat emotioneert en verhoogt de betrokkenheid. Bollywood was voor het eerst nadrukkelijk aanwezig bij de Oscars, door de grote overwinning van Slum Dog Millionaire. De Amerikaanse filmindustrie richt zich op de rest van de wereld en bekroont vernieuwende films. De Oscars doen er inderdaad weer toe, in het Obama-tijdperk.

[Peter Wybenga]

Goed verhaal Hein! Ik moet zeggen dat dit inderdaad historisch is, omdat Amerika tot dusver de eigen filmmarkt stevig beschermde. Dat resulteerde niet altijd in een beter nationaal produkt. Dat 'Bollywood' nu eindelijk een behoorlijke entree heeft gemaakt in Hollywood, zou wel eens kunnen gaan betekenen dat er meer crossover in de filmwereld te verwachten valt. Ik verheug me daar enorm op. Veel westerse films kunnen wat mij betreft wel wat masala gebruiken.