[KickOff] Ton Boom - Wedden dat ik het kan

[Ton Boom]

 

Programma: Wedden dat ik het kan/ Zender: SBS 6/ Eerste uitzending: 22 oktober/ Tijdstip: 22.01 uur/ Aantal kijkers: 789.000/  

SBS is er in geslaagd om met beperkt budget een onderhoudende zaterdagavondshow te brengen. Als presentator Jeroen van der Boom nog door krijgt dat niet hij maar de kandidaten in het middelpunt staan, kan het alleen maar beter worden. Linda ( Ik hou van Holland) en Wendy (Ushi and the family ) liggen qua kijkcijfers voorlopig nog lichtjaren voor maar Paul (Pau!Ll) ligt binnen handbereik, De prestatie van Wedden dat ik het kan is des te opvallender omdat Pau!l op Nederland 1 zit. Dan is 980.000 kijkers tegen 798.000 gewoon goed te noemen. Wedden dat ze blij zijn bij SBS. En wedden dat Paul dit niet amusant vindt.

Ik heb door redelijk veel schade en bespottelijk veel schande wijs geworden, geleerd aankondigingen van programma’s met de nodige korreltjes zout te nemen. Mensen die dat schrijven lijken wel marktkooplui die weten dat ze rommel verkopen. Meestal is dat ook zo. Edoch in het onderhavige geval niet. In Wedden dat ik het kan beweren mensen iets bijzonders binnen een bepaalde tijd te kunnen, zo liggen de feiten. En niet zoals ik las: ziet de kijker waartoe de mens in staat is. Kijk, zoiets noem ik een nuance verschil.

Het sterke aan Wedden dat ik het kan is de eenvoud. Een programma zonder jury, zoiets alleen al is een verademing. Zelfs geen villa’s vol opgepropt leed dat zo nodig glad gestreken moet worden. En ook geen lieden die denken dat ze leuk zijn. Niet het belachelijk hoge prijzengeld. Nee, iemand zegt iets te kunnen, als hem/haar dit lukt krijgt men 1000 euro, de onbetaalbare Wedden dat ik het kan trofee en keert huiswaarts.

De allereerste kandidaat zette gelijk iets neer, hij wedde dat hij in 2 minuten 200 headspins kon maken. Hij maakte er 217. Ik was duidelijk meer onder de indruk dan m’n buurman die dacht dit niet zo moeilijk was. Hij ging het voordoen, ik heb z’n gezwoeg met leedwezen aanschouwd, gepruts kan zo hartverscheurend aandoenlijk zijn. Ik kreeg nog meer respect voor de eerste kandidaat, die zelf zei: ‘Je moet gewoon je hoofd gebruiken’ en dit met verve deed. Driewerf Hulde! 

Vervolgens kwam Bastiaan, een man die geblinddoekt spijkerbroeken kon herkennen door er aan te voelen. Met het nodige gefriemel herkende hij feilloos zowel merk als model. Ja, sommige mensen ontwikkelen onvermoede talenten. Ik vond het in ieder geval bijzonder. Je weet het niet maar zoiets kan zo maar een rage worden. Ik heb er zelfs over gedroomd.

Drie jonge mannen gingen nog aan een paal hangen en er was en virtuoos die daadwerkelijk pirouettes kon maken op de punten van de rupsbanden van z’n graafmachine. De schrik sloeg me om het hart toen ik de blik van de buurman zag. Om hem af te leiden, knipoogde ik naar hem. Hij begon te blozen. Dit stelde mij gerust, uit onderzoek is namelijk gebleken dat blozende mensen niet op de punten van de rupsbanden van graafmachines kunnen balanceren. 

Tot slot was er Joep, een aangename jongen van een jaar of twaalf. Het gehoor van Joep functioneerde niet optimaal, als compensatie was z’n reuk bovenmatig ontwikkeld. 5 mensen aten verschillende soorten chips, ademden in de neus van Joep en hij wist zonder aarzeling merk en soort te noemen. Jeroen van der Boom, het publiek, ik, ja zelfs de buurman, kortom iedereen was gecharmeerd van Joep. Soms zie je iemand die iets bijzonders heeft al zou ie niets bijzonders kunnen. Joep was zo iemand. Datzelfde geld voor het hele programma. Een echte zaterdagavondshow voor het hele gezin. Ik voeg er nog aan toe: Perfect door eenvoud.