HAARP (High frequency Active Auroral Research program), een begin van een openbare discussie over de toekomst van de aarde?

[Geertjan Benus]

Bronnen: Wikipedia, wetenschappelijke fora en:

http://www.haarp.alaska.edu/ http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=M6&l=NL ; http://www.hspcoaching.mysites.nl/mypages/hspcoaching/374166.html http://www.spacepole.be/nl/trvl_around_belts.htm http://www.natuurkunde.nl/artikelen/view.do?supportId=226872 http://www.vkblog.nl/bericht/16828/De_fotonengordel_van_electromagn... http://physicsworld.com/blog/2009/04/eggs.html http://www.kennislink.nl/publicaties/ozon-vernietiger-chloorperoxid... http://www.lenntech.nl/lucht-samenstelling.htm

(NB: dit is een bronnenstudie bedoeld om wetenschappers uit te dagen op populair wetenschappelijke en plausibele wijze zaken te weerleggen of te bevestigen. Ik heb niet de pretentie hiermee een wetenschappelijke studie te leveren. Wel heb ik mijn algemene kennis van natuurkunde en chemie benut voor de inhoud van dit artikel. Mogelijk voert HAARP desastreuze experimenten uit. Dan past het hierover een groot publiek mee te laten denken, zeker omdat de VS een democratisch land is en toch zeker niet in zijn eentje wil beslissen over de toekomst van de wereld. De link tussen dit artikel en het Nederlands Medianetwerk is dat HAARP ook van invloed kan zijn op eigentijdse communicatiemiddelen, zoals computers en ontvangers van GPS en radio en televisie.)

---

Inleiding

De geruchten doen de ronde dat de ramp op Haïti veroorzaakt is door HAARP. Uiteraard ligt onder Haïti een enorme breuklijn van de aarde. Natuurlijk is een aardbeving nog steeds het langs elkaar schuiven van de delen van de aarde op die breuklijn. Dat is niet veranderd. Zo gaat dat met aardbevingen. De krachten die vanuit de atmosfeer worden uitgeoefend op de aarde zouden alleen veranderd zijn. Die verandering zou dan weer veroorzaakt kunnen zijn door dit defensieproject. Ik ga in dit artikel niet in op de verklaring voor deze aardbeving. Ik ga in op de verstoring door de mens van de entropie in de stratosfeer en in de ionosfeer. De ionosfeer is het transportmiddel van de energie van de zon naar de aarde.

Van belang voor het plaatsen van de informatie in dit artikel is dat je je realiseert dat CO2 (kooldioxide) zwaarder is dan O2 (zuurstof) en lucht (een mengsel van verschillende gassen). In grote massa’s vrijkomend CO2 uit bijvoorbeeld opslag, is levensbedreigend. CO2 blijft als geconcentreerd gas laag bij de grond hangen en verdringt daar zuurstof. Van belang is ook te weten uit welke stoffen lucht bestaat. De lucht die we dagelijks inademen, bestaat uit stof in % van het volume in droge lucht Stikstof (N2) 78.09% Zuurstof (O2) 20.94% Argon (Ar) 0.93% Koolstofdioxide (CO2) 0.03% Neon (Ne) 0.0018% Helium (He) 0.00052% Methaan (CH4) 0.00022% Krypton (Kr) 0.00010% Stikstofoxide (N2O) 0.00010% Waterstof (H2) 0.00005% Xenon (Xe) 0.00008%. 1% van dit volume is waterdamp. Ook is van belang te weten dat naarmate je verder af komt van de aarde de samenstelling en inhoud van ‘de lucht’ verandert. Op enig moment is er geen lucht en waterdamp meer, maar bestaat de ruimte slechts uit ionen – uit de kleinst mogelijke deeltjes die terug te vinden zijn in moleculen op aarde.

De informatie over HAARP

Dat HAARP een wetenschappelijk project is van onder meer de Amerikaanse defensie, staat nu wel vast. Lange tijd al is dit project gehuld in geheimzinnigheid. HAARP werkt met hele krachtige hoog frequente radiogolven en heeft zo invloed op de ionosfeer. Het volgende is hierover te lezen op de website van het project: ‘The HAARP Ionospheric Research facility will be a major Arctic facility for conducting upper atmospheric research. The facility will consist of two essential parts: 1. A high power transmitter and antenna array operating in the High Frequency (HF) range. The transmitter is capable of delivering up to 3.6 million Watts to an antenna system consisting of 180 crossed dipole antennas arranged as a rectangular, planar array. 2. A complete and extensive set of scientific instruments for observation of both the background auroral ionosphere and of the effects produced during active research using the transmitter system. Output from these instruments is readily available world-wide in near real time over the internet.’ ‘During active ionospheric research, the signal generated by the transmitter system is delivered to the antenna array, transmitted in an upward direction, and is partially absorbed, at an altitude between 100 to 350 km (depending on operating frequency), in a small volume a few hundred meters thick and a few tens of kilometers in diameter over the site.’ Zie ook de video:

https://www.youtube.com/watch?v=Y-VMfzO94M0&NR=1

Interessant voor het vervolg van dit artikel is de waarneming van HAARP dat de uitgezonden golven ‘deels worden geabsorbeerd.’ De ionosfeer begint op een hoogte van 60 km. De ionosfeer heeft een dikte van ongeveer 300 km. De ionosfeer wordt onderverdeeld in vijf lagen. Feit is dat wetenschappelijk al lange tijd bekend is dat de zonnevlammen (warmte erupties) op het oppervlak van de zon invloed hebben op de ionosfeer. Die invloed is afkomstig van fotonen. Fotonen worden veroorzaakt door op elkaar botsende deeltjes van atomen. Feit is dat de ontvangst van radiozenders verstoord wordt wanneer die warmte-erupties op de zon plaatsvinden. De zon heeft dus invloed op de staat waarin de ionosfeer verkeert. Op momenten van warmte erupties op de zon wordt bijvoorbeeld de ontvangst van radiogolven gehinderd. Wetenschappers hebben ongeveer een jaar geleden een extreem lage activiteit van de zon vastgesteld. Verstoringen in de ionosfeer kwamen toen dus in mindere mate van de zon. De vraag is nu welke ervaringen providers als Ziggo hebben in hun ontvangst van radio- en televisiegolven over een periode van de afgelopen vijf jaar tot ongeveer een jaar geleden. Zijn daarin veranderingen gekomen? Moesten zij hun ontvangstapparatuur voor doorgifte van de zenders in de afgelopen vijf jaar vaker of juist minder vaak bijstellen dan vóór die tijd?

De werking van de ionosfeer door entropie

In de ionosfeer is een enorme hoop ongerichte energie aanwezig voortkomend uit botsende zeer kleine atomaire deeltjes. Die ongerichte energie wordt entropie genoemd in onder meer de fysica en in de thermodynamica. Entropie is te omschrijven als ‘chaotische energie’. Energie die voortkomt uit de willekeurige bewegingen van botsende atomaire of moleculaire deeltjes. Die deeltjes kunnen sneller gaan bewegen onder invloed van extra warmte of onder invloed van extra beweging. Door gerichte extra beweging toe te voegen aan de bewegende deeltjes, is die energie te benutten. Zo doen we dat al een tijdje in de keuken in de magnetron. Een eenvoudig voorbeeld daarvan is de toevoeging van warmte of moleculaire beweging aan water.

Water bestaat uit H2O moleculen en die moleculen bestaan weer uit atomen waterstof en zuurstof. De beweging van de moleculen is tussen +0 graad Celsius en 99,99 graad Celsius onder 1 atmosfeer zodanig dat de moleculen elkaar op een dergelijke manier vasthouden dat water zich voordoet als vloeibare massa. Wanneer de 100 graad Celsius wordt bereikt, hebben de deeltjes een dergelijke snelheid ontwikkeld, dat de vloeibare vorm overgaat in stoom of waterdamp: de atomen vormen nog steeds de moleculen H2O, maar onder invloed van de verhoogde snelheid is de samenhang ervan gewijzigd tot een andere uiterlijke vorm met meer energie (je brandt jezelf aan stoom).

Ditzelfde principe van energie toevoegen heeft invloed op alle stoffen, op alle atomen en moleculen in een verschijning die ook afhangt van de stof zelf en de druk op de stof. Per 100 meter neemt de temperatuur 1 graad C af. Op 30 km hoogte zou de temperatuur dus ongeveer -280 graad C zijn, lager dus dan 0 graad K (de absolute temperatuur waarbij atomen niet meer bewegen). Dat wordt echter wetenschappelijk weersproken – het zou op die hoogte ongeveer – 50 graad C zijn. Bovendien wordt gesteld door wetenschappers dat vanaf de onderste laag van de stratosfeer naar boven toe de temperatuur niet daalt maar juist hoger wordt. Dat zette mij aan tot denken over de functies van de ionosfeer.

De functies van de ionosfeer

De ionosfeer heeft mijns inziens de volgende functies. (1) Onder meer als filter voor schadelijke (kankerverwekkende) straling die afkomstig is van de zon. HAARP spreekt in dit verband over ‘absorption’ (2) Maar al een tijdje in onze beschaving heeft de ionosfeer de functie van weerkaatser van radiogolven zo dat wij golven van de televisie- en radiozenders kunnen blijven opvangen. (3) het vasthouden van de lucht waarin mensen, dieren en planten kunnen leven op de oppervlakte van de aarde. (4) De ionosfeer is het ‘doorgeefluik’ voor de energie van de zon aan de aarde. Daarbij gaat het niet alleen om straling, maar ook om het leveren van ‘ingrediënten’ van op aarde benodigde atomen en moleculen. Ik pretendeer niet dat systeem te begrijpen. Ik stel wel dat het waard is om na te gaan of dergelijke processen zich voordoen. Maar dan wel met respect voor het nu bestaande systeem, en niet met grof geweld zoals nu gebeurt waarbij het natuurlijke systeem uit zijn evenwicht kan raken.

De functie van filter is wereldkundig geworden doordat ‘het gat in de ozonlaag’ zoveel besproken is geweest. Dat gat zou worden veroorzaakt door gebruik van Cfk’s op aarde. Enkele decennia lang is daarvoor nu aandacht. Vanwege dit ‘gat in de ozonlaag’ is ons afgeraden op het heetst van de dag in de bloedhete zon te gaan liggen zonnen. Sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw bestaat onder wetenschappers heimelijk een andere theorie: HAARP zou de oorzaak kunnen zijn. De elektromagnetische velden rond de aarde worden door het Amerikaanse experiment beïnvloed met grote en zichtbare gevolgen voor onder meer het klimaat op aarde. Montréal heeft een landklimaat met in januari een gemiddelde van -10 graad C en heel veel neerslag in de vorm van sneeuw omdat Montréal op de scheidslijn zit van heel veel verschillende klimaatinvloeden. De winterspelen daar worden nu gehinderd door een gebrek aan sneeuw en aanhoudende dooi.

De ozonlaag en Cfk’s

De waarnemingen aan de ozonlaag die gedaan zijn, staan vast. Die betwist ik niet. Ik betwist de oorzaak van de waarneming dat de ozonlaag is aangetast. De ozonlaag maakt geen deel uit van de ionosfeer. De ozonlaag zit in de bovenste laag van de troposfeer en de onderste laag van de stratosfeer. Via de verschillende sferen die de wetenschap tot nu toe heeft onderscheiden, staat de stratosfeer uiteindelijk wél in verbínding met de ionosfeer. Ozon (O3) is op aarde een instabiele zuurstofmolecuul (O2) waaraan een extra zuurstofatoom (O) is vast gaan zitten. Instabiel betekent dat ozon bij 1 atmosfeer druk en in het bereik van positief geladen atomen uiteenvalt in O2 en O2-. O2 is op aarde stabiel en O is 2- (dus negatief geladen en zoekt onder de ons bekende natuurlijke omstandigheden binding met positief geladen delen, niet met negatief geladen delen als Chlooratomen (Cl-). De vraag is dan wat natuurlijke omstandigheden zijn.

Wat doen Cfk’s met een zuurstofatoom in de O3 bij – 50 graad C en bij een fractie van de ene atmosfeer die we op aarde gewend zijn? Deze vraag is juist daarom in dit verband óók gerechtvaardigd omdat 19 oktober 2007 het KNMI constateert dat de hoeveelheden ozon afbrekende stoffen in de atmosfeer langzaam afnamen terwijl de ozonlaag zich niet herstelde. Op 20-30 km hoogte gerekend vanaf de zeespiegel zit dus de beschermende ozonlaag, veroorzaakt door ultraviolette straling. Ozon is daar op zichzelf redelijk stabiel. De wetenschappelijke uitleg van de afbrekende werking van de ozonlaag door cfk’s (Chloorfluorkoolstofverbinding – zit in drijfgassen) is dat instabiele chloormonoxide dimeer verbindingen zouden ontstaan met één O van de O3. Maar voor het aangaan van de verbindingen ontbreken op die hoogte mijns inziens de juiste omstandigheden: zowel O3 als chloormonoxide dimeer verbindingen zijn negatief geladen. Chloorfluorkoolstofverbindingen zijn grote moleculen die onder hoge druk worden geforceerd. Het gebruik van cfk’s verklaart ook niet waarom juist op de polen de ozonlaag een ‘gat’ heeft; cfk’s werden juist in druk bevolkte gebieden het meest intensief gebruikt en niet aan de Noord- en de Zuidpool.

Het is met de kennis van nu veel waarschijnlijker dat de energie die toegevoegd wordt aan de hoger gelegen atmosfeer via radiogolven van HAARP, de ozonlaag afbreekt doordat de extra toegevoegde energie aan hoger gelegen sferen in de ionosfeer, ruimte geeft aan de energie van de zon om op een andere manier door te dringen in de lager gelegen stratosfeer om daar te veroorzaken dat de O3 de extra O loslaat. Daardoor ontstaat een ‘gebrek aan ozon’ in de stratosfeer. Ozon die in lagere sferen ontstaat (zoals in de troposfeer) als gevolg van onweer, zal de ozonlaag aanvullen. Interessant is nu na te gaan of het in de afgelopen vijf jaar vaker is gaan onweren. Zo kunnen uit hoger gelegen luchtlagen extra zuurstofmoleculen verdwijnen in de vorm van O3 uit luchtlagen die doorgaans lagere luchtlagen voeden met O2. (Dit zou wetenschappelijk onderzocht kunnen worden).

Van belang hierbij is te weten waar de dampkring begint en eindigt. Uiteraard begint hij op aarde. Wetenschappelijk is gesteld dat de druk op aarde 1 atmosfeer is. De vraag is nu relevant in hoeverre de ionosfeer deel uitmaakt van de dampkring. Volgens de website physicsworld.com eindigt de dampkring op 118 km boven de zeespiegel. Een andere website maakt gewag van 160 km boven het oppervlak van de aarde. De 118 km hoogte als einde van de dampkring gerekend vanaf de zeespiegel, houdt in dat ongeveer op de helft van de dikte van de dampring de ionosfeer begint (op 60 km hoogte). De ionosfeer strekt zich dus uit tot buiten de dampkring. Zo is met stelligheid vast te stellen dat een menselijke invloed op de ionosfeer – dus op de entropie in de ionosfeer - direct van invloed kan zijn op de sfeer binnen de dampkring. Te stellen is dat de ionosfeer de verbinding is tussen de buiten- en binnensferen van de dampkring. De ionosfeer is dus ook te beschouwen als ‘transformator’ van de energie van de zon naar de aarde. Wanneer die stelling juist is, is HAARP direct daarop van invloed.

Conclusie

Wetenschappelijk is vastgesteld dat de chemische samenstelling van de lucht op aarde aan het veranderen is. Wij zijn daaraan zelf debet. Dat is zeker. De vraag is nu alleen of de klimaatveranderingen inderdaad te maken hebben met vooral een laag CO2 rond de aarde en cfk’s die de ozonlaag aantasten. Cfk’s die een verbinding zouden aangaan met de O’s van de O3 op een hoogte waar de druk zo laag is en de temperatuur zo laag, dat onder invloed van straling van de zon ionen rijkelijk kunnen bestaan en kleine atomaire deeltjes al overheersen als voorbode van de ionosfeer. Het is zeer waarschijnlijk dat de opwarming van de aarde zich toch nog op onverwachte wijze laat verklaren. Dat de opwarming van de aarde minder te maken heeft met het consumptief gedrag van ons, zoals decennia lang gesteld is, ook vanuit de wetenschap. HAARP noemt zichzelf een observatorium, pleit zichzelf daarmee bij voorbaat vrij, ook met aan te geven dat wat zij toevoegen aan energie aan de ionosfeer slechts een fractie is van de natuurlijke stralingen en andere invloeden van de zon. Maar mogelijk is de invloed groter dan überhaupt kan worden waargenomen door apparatuur. Zien niet-wetenschappers als u en ik bijvoorbeeld nu wel met onze eigen ogen het resultaat ervan in bijvoorbeeld Montréal. Het cynisme van de VS zou compleet zijn wanneer we ons dit realiseren: http://nl.wikipedia.org/wiki/Montreal_Protocol en http://www.mina.vomil.an/Wetgeving/LbCFKs.html