Feminisering van de Verruwing

[Lieke Lamb]

Het was een vrouw. De dame die belde naar de artsen van Ruben en hem aan de lijn kreeg was een vrouw. Ze sprak hem, ze schreef het op en het werd gepubliceerd. Het debat was geboren. Gaan we te ver? Waar ligt de grens van fatsoen? In hoeverre heb je compassie met het slachtoffer?

Nee ik ga niet als mosterd na de maaltijd óók nog verder in op deze discussie, maar kijk er graag vanuit een ander oogpunt naar: het was namelijk een vrouw. Nou en...? is uw reactie. Wel nu, dat is in een maatschappij waar mannen in toenemende mate zeggen de feminisering (versofting) van de maatschappij te vrezen, wel een opmerkelijk gegeven.

Aan de ene kant wordt er namelijk een debat gevoerd, door onder andere mannen met protestbaardjes, tegen de Feminisering van de maatschappij, omdat jongens op bijvoorbeeld scholen mannelijke rolmodellen nodig zouden hebben om zich beter te leren weren, daar vrouwen conflicten uitpraten in plaats van uitvechten. Omdat er, in verband met het groeiende aantal vrouwelijke rechters, te lage straffen zouden worden gegeven. Te veel compassie die dames. Daar gaat het fout. Zie ter info bijvoorbeeld ook Rondom10. http://rondom10.ncrv.nl/ncrvgemist/rondom-10-13

Aan de andere kant is er de verruwing. Bij GeenStijl (bekend als een site voor voornamelijk heren) bijvoorbeeld waar je een filmpje van een man ziet die zelfmoord pleegt door zichzelf in brand te steken en daarna van een brug te springen. Alles natuurlijk conform tijdgeest keurig vastgelegd op camera ten behoeve van de veeleisende en snel verveelde kijker op de verschillende internetgemeenschappen.

Want hiermee komen we bij het andere debat dat zelfs nog intensiever lijkt te worden gevoerd dan dat van de feminisering, met vaak nog vreemdere drogredenen: De Verruwing van de maatschappij. Het schijnbaar steeds verder wegglijden van beschaafde normen en waarden en omgangsvormen. Het ontbreken daarbij van echte interesse,compassie en respect voor de medemens en voor de maatschappij als geheel. Inderdaad zelfs toen uit de comments bleek dat de brandende, springende man echt geen hoax of stunt was, was er weinig compassie. Slechts een enkeling durfde heel voorzichtig te informeren of er misschien een reden was dat de man zich genoodzaakt zag tot zo’n wanhoopsdaad. De rest zette hem zonder pardon neer als drugsjunkie en aandachtshoer.

Door toenemende invloed van vrouwen feminiseert de maatschappij steeds meer, terwijl door onder andere gebrek aan opvoeding, regels en sexuele moraal en een teveel aan internetgebruik en dergelijke een verruwing zichtbaar is in diezelfde maatschappij..?!

Toen ik in discussie hierover (toegespitst op de rol van de media) met wat heren, deze ogenschijnlijke tegenstelling had voorgelegd, kreeg ik als antwoord van één van hen dat juist door de feminisering en het willen intomen van mannelijke oerdriften (?) de heren werden gedreven tot zulk extreem vermaak als uitlaatklep voor hun gedwongen opgekropte natuurlijke agressie en aangeboren mannelijke hardheid. Na geantwoord te hebben er zo nog wel een paar te kennen, besloot ik mijn pijpje bier alsnog beschaafd in een glas uit te schenken. Zie o.a.Feminisering en jongensproblemen.
http://www.leraar24.nl/dossier/1416/feminisering-en-jongensproblemen

Alsof wij vrouwen, verschoond als wij zijn van agressie en hardheid (?), niet naar filmpjes van GeenStijl kijken en het enkel vrouwen zijn die, via censuur en restrictie in lichamelijke dan wel fysieke uitingen, de maatschappij van binnen uit verweken. En mannen worden nu dus hard als tegenreactie op de afgedwongen femisering.

Logischerwijs zou je dan dus de redenatie door kunnen trekken en verwachten dat in een niet-gefeminiseerde maatschappij zoals bijvoorbeeld de middeleeuwen, er minder ruwheid en agressie was. Dit komt toch niet helemaal overeen met mijn beeld uit die tijd. Daar zie ik ook mensen branden, al is het dan op de brandstapel. En hele volkstammen die er vrolijk bij staan te kijken. Al ging het daarbij om een veroordeelde en niet een zelfmoordenaar. In die zin is onze maatschappij dus eerder inderdaad flink gefeminiseerd dan verruwd. Een verbetering van de morele hygiëne en een geciviliseerder rioleringssysteem ten behoeve van de afvoer van onderbuikgevoelens.

Ja, schijnbaar zijn we een stuk netter geworden ten opzichte van de middeleeuwen. En ook ten opzichte van de meeste andere periodes in de geschiedenis waar openbare terechtstellingen in allerlei vormen voorkwamen en waar grove grappen over machtshebbers dan wel minderheidsgroepen heus niet minder algemeen, grof of nodeloos kwetsend waren dan in onze huidige tijd. Wij kanaliseren onze nieuwsgierigheden en grofheden via aparte media en zijn dan verontwaardigd en geschokt als het ineens via de algemene media tot ons komt. Maakt ons dat gefeminiseerder of juist verruwender? Kan je de oorzaak daarvan zoeken bij de veranderde positie van vrouwen, of bij de verspreiding van deze grappen en grofheden via een algemeen medium als het internet en de toegenomen mondigheid van de gewone burger. Of spelen er veel meer zaken mee?

Laat ik duidelijk zijn, ook al zie je vaak in gezelschappen dat het juist de vrouwen zijn die al snel ‘moet dat nou’ eruit gooien, en ondersteunen veel onderzoeken dit verschil in omgangsvormen, toch vind ik het onzin om te beweren dat uitsluitend de toegenomen invloed van vrouwen zorgt voor enerzijds dus een verzachting en anderzijds, als reactie daarop, een verharding van de maatschappij. Evenwel is het een opvallend fenomeen waar nog veel over te zeggen is. Zeker in combinatie met de civilisatie van maatschappijen. Zie in dit kader o.a. Meer verschil tussen man en vrouw in rijk land.
http://www.nrc.nl/wetenschap/article1879169.ece/Meer_verschil_tusse...

Verruwing van de feminisering
Neemt de feminisering toe als tegenreactie op de verruwing of verruwt de maatschappij als onbewust protest en wordt het bovendien door een softer beleid makkelijker te verruwen?. Of valt het eigenlijk allebei wel mee als je onze maatschappij wegzet tegen maatschappijen uit het verleden?

En waar ligt de grens van grof? Mag je een grove grap wel maken, maar niet publiceren, of hangt het af van de periode tussen de gebeurtenis en de grap, mag je iemand wel vertellen dat een persoon brandend sprong, maar is het smakeloos het te visualiseren aan de hand van beelden? Of verruw je pas als je er schijnbaar gevoelloos op reageert in de comments. Of ben je pas echt gefeminiseerd (of afgestompt) als je zulke beelden negeert en je verschoont van ziekelijke nieuwsgierigheid dan wel oprechte interesse?

Uit het verhaal van deTelegraaf journaliste en Ruben wordt in ieder geval duidelijk dat de grenzen opzoeken van fatsoen en compassie niet enkel is voorbehouden aan mannen.

Toegift:
Thuis heb ik net het kinderboek Hasse Simonsdochter voorgelezen. Een meisje dat door Jan van Schaffelaar gered wordt uit de handen van haar verkrachters. Zij redt op haar beurt hem van het schavot door met hem te trouwen. Na veel avonturen met zijn groep mannen, resulterend in zijn dood, ziet ze één van zijn makkers, een oudere onaantrekkelijke maar trouwe man, ook op het schavot staan. Ze twijfelt of ze ook hem door middel van huwelijk van de dood zal redden…ze doet het niet. Mijn zoon was zeer verbolgen. Mijn dochter begreep het wel: je kon als vrouw immers maar niet aan de gang blijven?!;-)

[Renzo Verwer]

manipulatief gedrag is van alle tijden en beide seksen, zo lijkt me....

[Lieke Lamb]

Dank:-) ideaalbeeld van (sommige) vrouwen of schikbeeld van (sommige) heren, bottom line is dat het beeld dat feminiem gelijk staat met soft zacht en zoet niet altijd opgaat..;-) Blijft inderdaad zoeken naar een evenwichtige balans.

[Rob Visser]

Dank voor deze moedige nuancering in het ideaalbeeld dat (sommige) vrouwen van zichzelf hebben, waar ze trouwens niemand een dienst mee bewijzen, ook zichzelf niet.

Ik hoor vrouwen vaak zeggen dat wangedrag alleen bij mannen voorkomt en dat het 'typisch mannelijk' is. Gelukkig zie ik dat vrouwen in deze feminiserende samenleving steeds meer verantwoordelijkheid en zelfkennis krijgen. Dit stuk is daar een voorbeeld van, wat mij betreft. Al heb ik natuurlijk ook niet de wijsheid in pacht. Het blijft zoeken naar de ideale synergie van masculiene en feminiene krachten, ten bate van ieder individu en de samenleving als geheel.