Crisisjaren: Voor drie ton koop je in Utrecht nog geen fatsoenlijk kippenhok

[Ton Boom]

Deze hoopgevende tekst hoorde ik gisteren bij een hypotheekshop. Waarom hoopgevend? Omdat ik geen enkele intentie had om een kippenhok aan te schaffen. Ik was de hypotheekwinkel binnen gelopen om zelf te ervaren hoezeer de leningsmogelijkheden waren aangeschroefd. Dus begon ik over een hypotheek van drie ton. Ik dacht, die man springt uit z’n vel, vliegt mij aan of erger. Had eigenlijk geen idee hoe erg, maar wat maakte dat uit met dat akelige weer. Fantastisch weer om aangevlogen te worden.


Maar nee hoor, crisis of geen crisis, de nobele ziel zei: ‘Beste man, voor drie ton koop je in Utrecht nog geen fatsoenlijk kippenhok, je moet een beetje ruimer denken, vier ton is the bottem’. Ik had inmiddels een glas warm water gekregen en dat terwijl ik thee besteld had. Hij zag mij naar dat water staren, had er kennelijk plezier in. ‘Wat denk je nu?’, vroeg hij vrolijk. ‘Ik denk dat ik naar de buren ga, naar die dierenspeciaalzaak’, zei ik, ‘misschien kan ik daar voordelig een hondenhok op de kop tikken, mag ik dat water meenemen?’

Of zou ik toch te klein denken? Beetje benepen. Want vandaag las ik: Het vertrouwen van de Nederlanders in de economie is het afgelopen kwartaal iets toegenomen in vergelijking met het laatste kwartaal vorig jaar. Zoiets geeft toch moed. Ik word dan gelijk licht euforisch, koop de meest overbodige zaken, een pak eierkoeken en dat terwijl ik geen eierkoeken lust maar toch is het hebben van dat deegwaar een gevoel van luxe, een gevoel van het kan weer.

Niet veel later stond ik bij diezelfde winkel om te vragen of ik die eierkoeken mocht inleveren. Wat was het geval, veel. Volgens het CPB moet de overheid 29 miljard euro bezuinigen de komende jaren. Volgens anderen is dat veel te optimistisch. Politici moeten eerlijk zijn en geen verstoppertje spelen met de kiezer. En dan:
Het is van groot belang dat politieke partijen in de aanloop naar de verkiezingen volstrekt helder maken waar zij staan. Die laatste zin is volslagen stupide. Voor de verkiezingen staan politieke partijen overal waar u wilt dat ze staan. Wat telt is: wat doen ze gewapend met een verkiezingsoverwinning. Het belooft weinig goeds, zelfs dat pak eierkoeken nam die winkel niet terug. Toen ik naar buiten liep zag ik een bordje:
We zijn pas tevreden als u het bent. En dan praten we over een supermarkt. Bij de ingang stond nergens een bordje: eierkoeken worden niet teruggenomen.


Licht weemoedig dacht ik aan Pieter Broertjes, ik wil helemaal niet aan Pieter Broertjes denken maar in een weemoedige bui overvalt het mij al jaren. Afgelopen maandag was Pieter naar eigen zeggen de gelukkigste man van Nederland. Op die dag verscheen
De Volkskrant voor het eerst in
tabloidformaat. Als iemand gelukkig wordt als hij de helft van z’n product kwijt is, stemt dat tot enig nadenken maar bovenal verdient dit diep respect.


En dan is het wrang dat uitgerekend op 1 april Nrc.next op
broadsheet overgaat. Misschien alleen op 1 april om te zieken maar het kan evenzeer een succes worden. Ik dacht, ja heel soms denk ik, stel je voor dat Pieter door dat nare Nrc.next gedwongen wordt om op dubbel broadsheet te verschijnen of nog erger driedubbel. En hij is met dat mini krantje zo gelukkig, dan breng je zo’n man toch aan de rand van de afgrond. Voor Pieter hoop ik dat het een 1 april grap was. De gelukkigste mensen van Nederland verdienen enkel het allerbeste, ook betere 1 april grappen.