Crisisjaren: Over zelfkennis, timing en ander vrolijks

[Ton Boom]

ABN Amro heeft dinsdagavond beslag gelegd op de kunstcollectie van het
Scheringa Museum voor Realisme in Spanbroek. Volgens omwonenden verscheen om ongeveer 17.03 uur precies een deurwaarder. Vervolgens werden de schilderijen, onder het oog van huilende museummedewerkers in tenminste 7 vrachtwagens van verhuisbedrijf Pot geladen. Eerst plakten de verhuizers de ramen af om pottenkijkers te ontmoedigen. Een boze burgemeester
Gert Jan Nijpels van Opmeer arriveerde na enkele uren. Kan zijn dat hij eerst ernstig verhinderd was, misschien was er veel verkeer, hoe dan ook, de koene burgervader nam het woord: ‘Als een dief in de nacht zijn ze gekomen. ABN Amro moet beseffen dat kunst iets anders is dan een zak patat die je meteen kunt nuttigen.’ Waarde burgervader, verhuisbedrijf Pot is geen dief en het was geen nacht, maar u hebt volkomen gelijk dat kunst iets anders is dan een zak patat, al of niet met mayonaise. Zelfs een frikadel speciaal is, met alle zorg die mijn patatboer er aan besteed, wel kunst maar geen schilderij. Detail: terwijl de schilderijen werden afgevoerd, scoorde
AZ de gelijkmaker tegen
Arsenal. Thuis glunderde de voorzitter, hij was trots, terecht. Ik hoop niet dat de curatoren weten dat er een premie betaald wordt voor een gelijkspel. Tienduizenden Belgische creditcards zijn preventief geblokkeerd omdat computercriminelen kaartnummers hebben gekopieerd. Dat meldde
Febelfin, de federatie van de Belgische financiële sector, dinsdag. Kaarthouders die slachtoffer zijn geworden van de fraude, worden volledig vergoed. Dit is geen Belgenmop, integendeel. Met preventief blokkeren ligt er een scala aan mogelijkheden open voor banken. Ik wacht dit niet af. Ik heb drie paar sokken gekocht, helaas geen oude. Nadat ik alles wat ik bezat in de sokken had gestopt, merkte ik dat het verdraaid lastig loopt. Wel stond men in het openbaar vervoer voor mij op. Ja, dan ga je niet zeggen dat je eigenlijk gezond bent maar dat je tot achter de enkels vol met geld zit. Nee, je gaat zitten, lacht vriendelijk en verrekt van de pijn. Ik moet iets anders. Ik denk dat ik in kunst ga zitten, ik heb geen idee hoe maar het klinkt evenwichtig. Wat doe jij zoal? Ik, ik zit in kunst. En dan al die bewonderende blikken, heerlijk. En al die afgunst, smullen. Dit heb ik ergens gelezen : Wie vlak voor Valentijnsdag op zoek is naar een romantisch cadeau denkt misschien niet direct aan het werk van
Gordon. Zoiets noem ik aanmatigend. Ik zou niet weten waarom niet. Ik heb geen enkele reden om niet aan Gordon te denken als ik aan Gordon zou denken. Misschien helaas, wie zal het zeggen, denk ik nooit aan Gordon maar dat hoef ik niet te lezen. Dan ga je er vanzelf wel aan denken. Zeker nu ik weet dat Gordon een boek over de liefde gaat schrijven en dan ook nog een romantisch meesterwerkje waarin de schrijver uit eigen ervaringen dreigt te putten, ben ik aarzelend nieuwsgierig. De auteur maakt maandag meer details bekend over zijn liefdesbijbel. Het wordt een gids voor mensen met een gebroken hart, waarin de zanger zijn visie en tips geeft over hoe om te gaan met een verbroken relatie. Dat is nou jammer, ik behoor nog niet tot de doelgroep. Volgens de auteur wordt het boek het ultieme liefdescadeau voor Valentijnsdag 2010. Ik ken gelukkig nog een paar stakkerds, die gebukt onder liefdesverdriet de winter doormoeten. Die geef ik met kerst een tegoedbon voor de liefdesbijbel. Ik schrijf er zelf een gedichtje bij en een psalm. Dat zal die stumpers opfleuren.