Crisisjaren: Onze Taal kiest uit veiligheid voor twitteren

[Ton Boom]

De leden van het genootschap Onze Taal hebben zaterdag tijdens een congres in Utrecht het woord ‘twitteren’ gekozen tot woord van het jaar 2009. Dat meldde de directeur van het genootschap,
Peter
Smulders. Vorig jaar deed Onze Taal nog mee aan de internetverkiezing van het woord van het jaar.
Swaffelen won in 2008. Helaas bleken de leden van het genootschap volslagen onbekwaam om te swaffelen (het laten slingeren van het mannelijk geslachtsdeel en er moedwillig tegen een object mee aantikken). Ze kregen het niet onder de knie. Daarom hebben ze bedacht dat een internetverkiezing te veel kan worden beïnvloed door pressiegroepen zoals de bond der swaffelaars etc. Zonder die immense druk kwamen ze tot iets wat ze wel kunnen, twitteren. Lief he. Naar het schijnt kunnen ze ook goed kwinkeleren, sjoelen en jodelen. Een vrouw, die al een jaar thuis zat met een zware depressie, wilde in haar misère toch ergens bij horen en plaatste een foto op
Facebook, waarop ze niet alleen lachend maar bovendien in bikini poseerde. Een schande en een vergrijp dachten ze bij de verzekering. Dat die foto al jaren oud was, kwam niet bij ze op. Ze roken geld. Door haar uitkering in te houden, kregen ze het voor elkaar om iemand die toch al depressief is, nog verder in de ellende te storten. Toen bleek dat het een misverstand was, wilde de verzekeringsmaatschappij niet ingaan op het incident, maar stelde wel dat dergelijke beslissingen niet louter gebaseerd zijn op informatie van netwerksites. Het bedrijf erkende wel dat dergelijke sites worden geraadpleegd om meer over cliënten te weten te komen. Wie hier goed over nadenkt, hoeft niet depressief te zijn om subiet in een vegetatieve toestand te geraken. Zelf heb ik nu alleen nog foto’s waarop ik er beroerd uit zie, de rest heb ik eerst versnipperd, daarna verbrand. Ja, je weet maar nooit. Gelukkig heb ik weinig redenen om vrolijk te zijn. Mij zullen ze niet betrappen op een lach. Ook niet op een traan overigens, door berichten als deze is m'n laatste traan halverwege mijn wang volledig droog gebiggeld. Dat de crisis zich verscherpt merk je aan
Microsoft. Deze gigant is in gesprek met
News Corp over een plan waarbij de uitgever wordt betaald om content van de eigen nieuwssites uit Google te halen. Andere online uitgevers zouden ook benaderd zijn met dit voorstel. Nu advertentie-inkomsten teruglopen, en betalende lezers online weinig te vinden zijn, zoeken uitgevers naar andere manieren om geld binnen te vissen.
Google is duidelijk, content wordt of wel, of niet in de zoekmachine opgenomen. Een tussenweg is er niet. Het
robots.txt-protocol dat Google gebruikt zorgt dat content van een uitgever niet doorzoekbaar is door de spider van Google.
ACAP biedt een tussenweg. Hiermee is het mogelijk informatie volledig doorzoekbaar te maken, verborgen te houden, of slechts een deel te tonen. Wij, de argelozen, zien niet wat er daadwerkelijk is maar wat Google en Microsoft elkaar niet gunnen wat wij te zien krijgen. Informatie word hier geschrapt, daar niet of misschien tijdelijk toegestaan. Ja Internet is onze toekomst en warlords bestaan niet alleen in
Afghanistan. Alleen zijn de
warlords of Internet aanmerkelijk invloedrijker. Oh ja, en rijker. Maar het zal wel niet genoeg zijn. Ergens kunnen ze nog wel iemand de laatste dubbeltjes uit de kloten kloppen. Het lijkt wel dwangmatig. Let maar op, zolang er nog wat te kloppen valt, slaan ze door met onvermoeibare hamertjes.
Toch nog leuk nieuws: Een Amerikaanse rechter heeft een wet geblokkeerd die toestond dat mensen in de staat
Tennessee met revolvers in kroegen en restaurants mochten zitten waar alcohol wordt geschonken. Dat is nog eens goed nieuws, Als je in Tennessee word neergeschoten in een kroeg, weet je zeker dat de dader bestraft word. Ik denk een bekeuring en een standje. Zoiets als, niet weer doen stouterd, foei. Yes, the law is the law.