Crisisjaren: Marc-Marie Huijbregts terug op de buis, Maurice de Hond er vanaf (en Catherine Keyl strijkt neer op het televisiekerkhof)

[Bas Vlugt]

Rare crisis. Neem publiekstijdschriften, print is toch de hoek waar de klappen vallen. Er wordt daar ongetwijfeld heel wat geïncasseerd maar omvallen ho maar. Nu zitten tijdschriften al jarenlang in een netelige positie maar tijdens deze crisis is de bom vooralsnog niet gebarsten. In 2006 verdwenen 19 tijdschrifttitels uit het schap, in 2007 slechts 3 en in 2008, toen we aan de crisis mochten proeven, vielen 14 titels om. Als 2009 al een slagveld gaat opleveren - het is er nog niet. In de eerste zeven maanden van het jaar verdwenen er slechts 6 titels:
Motorjacht (Sanoma),
Hide & Chic (Hemels),
La Vie en Rose (Sanoma),
Get in Shape (Sanoma),
Maria (AKN) en
GTO (Sanoma) zijn ter ziele. (Sanoma: Als je veel hebt, kun je ook lekker veel opheffen).


In 2008 kwamen er maar liefst 80 nieuwe tijdschrifttitels bij, in de eerste zeven maanden van 2009 waren dat er nog steeds 36. Het kan van alles beteken, bijvoorbeeld dat het
NUV wat selectief is in zijn berichtgeving, dat er helemaal geen crisis is in publiekstijdschriften is, of dat ie nog moet komen - bijvoorbeeld omdat je als uitgever de vakantie van wat nu nog jouw medewerkers zijn niet wilt bederven. Ook bij de uitgevers schiet het niet erg op. Onder meer boekuitgevers
Bzztôh en
Tririon gingen dit jaar kopje onder en ook bij de bureaus wil het niet vlotten. In 2008 gingen
Nieuwe Oogst en
Redpepper, dit jaar moeten we ons behelpen met de kruimeldiefjes
More,
Danko en
Storm, dat door
Kroymans de diepte in werd gesleurd. Als het zo moet, vind ik die hele crisis niets aan. Ondertussen is er wel dubbel goed nieuws:
Marc-Marie Huijbregts komt komend seizoen op vrijdagavond terug als vaste, hemels kirrende side-kick naast
Matthijs van Nieuwkerk in
De Wereld Draait Door. En alsof dat nog niet genoeg is, verdwijnt
Maurice de Hond van de buis. De
Nederlandse Energie Maatschappij had al aangekondigd om de commercial met De Hond half augustus te beëindigen maar de
Reclame Code Commissie nam geen risico en kwam met de krankzinnige constatering dat De Hond te veel autoriteit heeft om in een reclamefilmpje op te treden. Stel je voor dat kijkers de lariekoek die hij de huiskamer in slingert eens voor waar zouden aannemen? Ik had altijd begrepen dat liegen totdat je groen en geel ziet juist de essentie van reclame is - maar wat maakt het uit, élk argument om deze intens lelijke man van het scherm te weren met dat debiele
Ik zeg doen! is welkom, hoe onwaarschijnlijk ook. En dan is er nog
Catherine Keyl, die gaat nog lekker een jaartje Hennie Huismannen op het kerkhof van de Nederlandse televisie. Dit keer niet bij de
EO of
Max maar onschuldig bij een publiek regionaal dingetje zonder kijkers,
RTV Noord-Holland. We hebben deze crisis wel eens mindere weken meegemaakt.