Nederlands MediaNetwerk

Ada van der Linden-Kok bruist. Zelfs terwijl ze aan de zogenaamde leeftafel in de woonkamer zit, spat de energie van haar af. Zo leunt ze al vertellend achterover in haar stoel. Dan ineens plant ze haar ellebogen op tafel om haar verhaal kracht bij te zetten. De blauwe ogen achter de moderne bril kijken geamuseerd en vooral nieuwsgierig de wereld in.

 

Ada Kok wordt gezien als het boegbeeld van het Nederlandse zwemmen van de jaren zestig. Acht maal verbeterde ze het wereldrecord, ze won Olympisch goud in 1968, schreef drie Europese titels op haar naam en werd drie keer ‘Sportvrouw van het Jaar’. Succesvolle jaren die haar in het geheugen gegrift staan.

En dan te bedenken dat ze tijdens haar kinderjaren niet zo met zwemmen bezig was.“Ik had mijn diploma’s en dat was dat. Nee, dan mijn zus. Zij won tijdens de schoolzwemwedstrijd een jaarkaart voor het zwembad. Omdat ze het niet leuk vond er alleen naar toe te gaan, mocht ik mee. Ik ging. Niet om het zwemmen, maar om de frietjes die ze me beloofd had. Toen kwam het moment dat mijn zus in 1960 naar de Olympische Spelen in Rome ging. Ze kwam thuis met een koffer vol prachtige kleding. Een mooi pak voor dit een mooi jasje voor dat. Toen dacht ik ‘dat wil ik ook’.”

Ada begon met trainen en bleek erg talentvol. Ze trad als dertienjarige toe tot de nationale zwemploeg. “Ik was piepjong. Stond daar in mijn tuinbroek, twee staartjes en de duim in de mond. De andere dames, waaronder Erica Terpstra, hebben me onder hun hoede genomen.”

 

‘Wat gaan we doen?’

Vader en moeder Kok stimuleerden de sportprestaties van hun dochters. “Mijn ouders moesten hard werken om ons te laten zwemmen. De ondersteuning zoals we die nu kennen, was er toen nog niet. Je kreeg een treinkaart en dat was het. Mijn vader vond het heel belangrijk dat ik me naast het sporten verder ontwikkelde. ‘Wat gaan we doen’ zei hij dan. Hij stimuleerde me om cursussen te volgen, want een opleiding zat er door het zwemmen niet in. Ik wilde na de Mulo graag naar de Pedagogische Academie, maar daar werd ik niet aangenomen. ‘Je bent niet genoeg aanwezig’ was de reden. Ik behaalde onder andere mijn diploma voor coach, zweminstructrice en marketing en events.”

 

Babyzwemmen in Zuid-Afrika

Niet lang nadat Ada stopte met topsport kwam de vraag of ze een zweminstituut in Zuid- Afrika wilde opzetten. “Ik was 22 jaar, reisde naar Benoni in Zuid Afrika en ben er drie jaar gebleven. In die tijd heb ik er het zwemsysteem zoals wij dat hier kennen, ingevoerd. Diplomazwemmen, babyzwemmen enzovoorts. Een periode waarin ik erg hard heb gewerkt, maar wel een heerlijke tijd. Enigszins oververmoeid nam ik na drie jaar de rigoureuze beslissing terug te keren naar Nederland. Misschien had ik gewoon een flinke vakantie moeten nemen, maar ik kwam definitief terug.”

Weer dacht de oud-zwemster na over haar toekomst. Tot ze door de Nederlandse Zwembond als gast werd meegevraagd naar de eerste wereldkampioenschappen zwemmen. “Het was een feest van herkenning. Ik kende de zwemmers, de coaches, heerlijk vond ik het. Op een avond sprak ik aan de bar met een ouder echtpaar. Het was gezellig en ze vroegen me om mee te gaan eten. Later bleek die man de managing director van Speedo Europa te zijn. Ze boden me een baan aan. Sportpromotion heette dat zo mooi. Ik had geen flauw idee wat ik als pr-dame moest doen.” Maar met haar ervaring als zwemster, haar contacten en een portie logisch nadenken reisde Ada Kok de hele wereld over. “Ik dacht op een gegeven moment dat het goed was mijn kennis van communicatie en marketing wat op te frissen, dus volgde ik een opleiding in Maastricht. Daar vroegen ze zich af wat ik er kwam doen.”

  

Polonaise

Waarom ze uiteindelijk voor Limburg heeft gekozen als plek om te wonen? Ada lacht, want ook dat is weer zo’n verhaal. Met de estafetteploeg kwam ze in 1966 in Valkenburg het carnavalsseizoen openen. “Mijn zus was er ook bij. Zij werd verliefd op een Limburger, trouwde en ging in Valkenburg wonen. Ondertussen was ik een echte carnavallist geworden. Ik vond en vind het nog altijd een heerlijk feest. Tijdens zo’n carnavalsfeest ontmoette ik mijn man. We kenden elkaar wel al vaag, maar op een bepaald moment klikte het en zijn we niet meer bij elkaar weggegaan.”

 

Gevecht

Dan komt toch ook de donkerste periode uit haar leven ter sprake. Even trekt er een schaduw over Ada’s gezicht, maar dan vertelt ze openhartig over haar ziekte “Onze jongste was net geboren. Ik was nogal moe, maar ja, ik had net een kind gekregen, wat wil je dan. Toen kreeg ik ineens blauwe plekken. Eerst dacht ik nog dat ik me gestoten had, maar op een morgen was mijn linkerborst blauw. De huisarts stuurde me meteen naar het ziekenhuis. In afwachting van de uitslag ging ik zelfs nog naar de kapper.”

De uitslag: aplastische anemie. Het beenmerg maakt veel minder rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes aan dan het lichaam nodig heeft. Een ziekte waar in 1985 nog weinig onderzoek naar was gedaan. Tien jaar lang vocht Ada voor haar leven. In een bacterievrij tentje in een ziekenhuiskamer, afgesloten van de buitenwereld en de ene bloedtransfusie na de andere. “Verschrikkelijk, het was een hel. Ik zou het niet overleven. Zelfs op het moment dat ik hoorde dat het voorbij was, gaf ik de moed niet op en langzaam ging het beter met me. Ik sta nog altijd onder controle, maar er gaat geen dag voorbij dat ik er niet uit haal wat er in zit.”

 

Dagje ouder

Zo geniet Kok ook van het ouder worden. “Mijn man Math en ik staan nog midden in het leven. Er zijn zelfs van die dagen dat ik me weer 18 voel”, lacht ze, “als ambassadrice ben ik betrokken bij Top Sport Limburg en hun zakelijke partners en mag in die rol deze partners en de topsporters van Limburg begeleiden op hun weg naar de Olympische Spelen in Londen. De omgang met jonge mensen houd je jong. Nee, ik ben nog veel te geïnteresseerd in alles en iedereen. Ik heb geen tijd voor kwaaltjes.”

 

Sandra Israel

Parkstad Plus december 2010

Weergaven: 2225

Opmerking

Je moet lid zijn van Nederlands MediaNetwerk om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlands MediaNetwerk

Interviews

Nieuwsbrief


Nieuwsbrief


Meld je aan voor de nieuwsbrief! Iedere dinsdag het nieuwste media nieuws, de scherpste communicatie columns en de beste vacatures in jouw inbox

Naam:
Email addres:

 

Bestaande en nieuwe leden krijgen de nieuwsbrief automatisch toegestuurd (opt-out)


Klik hier voor de meest recente nieuwsbrief

 

 

Stuur ons uw persberichten!

Het Nederlands MediaNetwerk ontvangt graag uw - voor media- en communicatie professionals relevante - persberichten! Stuur ze naar

info@nederlandsmedianieuws.nl

Afzenders van persberichten ontvangen automatisch het wekelijkse online magazine Nederlands MediaNieuws

Columns


Badge

Bezig met laden...

© 2024   Gemaakt door Bas Vlugt.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden