Wat gaat 2009 de media- en communicatiebranche brengen?

[Bas Vlugt]

Beste leden van het Nederlands MediaNetwerk. In Communicatienieuws wil ik graag een artikel publiceren over de stemming onder media- en communicatieprofessionals met betrekking tot 2009. Wat zijn jouw verwachtingen voor de branche? Laat wat van je horen!

Bas

[Laura Martin]

Communicatie is zo'n mooi vak omdat het met de tijd mee beweegt. Economische fluctuaties, technologische innovatie en interactieve ontwikkelingen... communicatie weeft zich eromheen en vindt zichzelf telkens weer opnieuw uit.

Met een economie die komend jaar naar verwachting weer zal aantrekken, verwacht ik positieve klanken en nieuwe kansen voor de communicatiebranche. Al hangt dat natuurlijk ook voor een groot deel af van de betreffende communicatieprofessionals. Een kans is pas een kans als deze ook als zodanig wordt gesignaleerd.

Tot slot wens ik alle communicatieprofs op het Nederlands Medianetwerk een fantastisch 2009, vol sociale interactie, leerprocessen en uitstekende bedrijfsresultaten.

[Rom Helweg]

Beste vakgenoten,

Ik wens u allen een geweldig 2009. We kunnen er allemaal weer tegen. Aan. 2008 is wat mij betreft tweeduizendachterderug. Zakelijk gezien was dit een droomjaar. Laten we eerlijk zijn. We hebben kunnen doen wat we wilden. Maar nu dan. Wat brengt 2009? Wat doet die so-called crisis met ons?

De crisis is het langverwachte pak slaag dat de wereld verdiende. Hebberigheid, winstzucht, groeidrang, het heeft ons -terecht- aan een kapitalistische afgrond gebracht. En dan vallen helaas ook koppen van argeloze medewerkers die zich hebben geschaard bij een bedrijf wat zogenaamd niet stuk kon. Maar vooral: iedereen die zich heeft gevoegd in de stroom van de RTL-Z verwachting komt bekocht uit.

Ik ga er van uit dat ik hier tegen vakbroeders en -zusters spreek. Hoe vaak moeten wij niet werken aan processen, reclameuitingen, vooropgezette campagnes die niets meer waren dan een tegemoetkoming aan je budget voor dat jaar? Reclame om de reclame. Processen om het proces. Veranderen omdat doorgaan op dezelfde voet geen optie is.

Ik mag alleen voor mezelf spreken, maar ik hoop dat ik bijval put uit de herkenning die jullie zien. Ik heb mezelf een doel gesteld. Ik werk alleen nog maar aan een project als dat project een doelstelling handhaaft. En die doelstelling moet aan een paar voorwaarden voldoen.
Bezieling
Intelligentie
Duurzaamheid
En:
Liefde voor je vak. Alleen liefde is ook goed.

Want door bewust om te gaan met alles wat ik aanneem en doe, blijkt een hoop onzin af te vallen. Heerlijk, wat dat voor ruimte schept. Ik wens jullie allemaal hetzelfde toe.

Rom

[Job Franken]

Ha Bas! Ik ben niet zo optimistisch over de economische ontwikkelingen. De hele crisis is eigenlijk gebaseerd op het inzicht dat waarde waarvan we allen dachten dat het bestond, plotsklaps niet bleek te bestaan. We lopen dus eigenlijk allemaal te piepen om iets dat weg is, terwijl dit nooit bestaan heeft. Toch is dat vertrouwen de basis van onze economie en blijkt de complete structuur van al ons economisch handelen op losse schroeven te staan. Denk aan te hoge olievoorraden bij Shell, denk van der Hoeven, Rijkman, Votron. Maar ook het falen van de AFM en Fortis jatwerk van de overheid. Omdat deze crisis een scala aan structurele oorzaken heeft, zal het ongetwijfeld even duren voordat eea weer op de rails staat. En zoals dat dan gaat bij crises worden de mensen blijer naarmate de vooruitzichten donkerder en onheilspellender worden. Je hebt immers afleiding nodig van al die negatieve meuk. Muziek, kunst, media en mode worden dus blijer. Meer kleur, meer uitbundigheid. Het betere struisvogelwerk dus.
En net als de communicatiewereld de eerste klappen krijgt, zal ze ook de eerste opleving voelen. Die zie ik niet in 2009 plaatsgrijpen. Het doet me erg denken aan Edwin Rutten in de Kinderen voor Kinderen klassieker "Ik ben toch zeker Sinterklaas niet". Weet je nog? "Ik ben toch zeker Sinterklaas niet, er groeit geen geldboom in mijn tuin, Ik ben Sinterklaas niet, ik heb een negatief fortuin. Als er straks bankbiljetten groeien op mijn rug, ben je de eerste die het hoort, kom dan nog maar eens terug. Welnu: de communicatiebranche is de rug van Ome Willem. Zodra de biljetten weer groeien, zijn we de eersten die het weten. Kom dan nog maar eens terug.

[Marco van der Rijst]

Er zijn altijd kansen ook in een slechtere economische conjunctuur. Innovatie, service, goeie prijs-kwaliteit verhouding daar draait het 'open deur' om. Daarom zijn wij positief en we zien het de laatste maand al gebeuren. Meer mensen gaan zichzelf actief promoten, laten zien en vertellen waar ze goed in zijn op netwerk sites zoals deze en op onze site http://www.youaddaily.nl/ waar je gratis je werk kan laten zien.

Voor de komende maanden hebben zich veel bedrijven aangediend die een interview willen en zichzelf willen promoten, vertellen aan de markt waar ze goed in zijn, wat ze beter/anders maakt dan de rest. Daar maken we een serie van: "Reclame maken doe je zo" en willen we in boekvorm publiceren. Inspiratie voor allen.

Kortom: aanwezig zijn, jezelf promoten dat is voor iedere onderneming de kans om de crisis te doorstaan.

[Fons Tuinstra]

Ik vind dat dit twee vragen (en misschien wel meer) in een zijn. Media en communicatie hebben veel met elkaar te maken, maar het lijkt handiger om bij het aangeven van trends beide te scheiden.
Voor de traditionele media ziet 2009 er - bijna traditioneel - somber uit. Ze zijn al langere tijd hun publiek aan het verliezen en het ziet er naar uit dat de adverteerders nu in verhoogd tempo diezelfde trend volgens. Voor de gedrukte media betekent zeker dat komend jaar meer consolidatie te zien is; in de VS zitten belangrijke titels als de LA Times en de Chicago Tribune al in de dodencel en het lijkt me onwaarschijnlijk dat Europa, inclusief Nederland, zich aan die neerwaartse trend kan onttrekken.
De online media bieden wel kansen, al zal 2009 door de tegenvallende advertentie-inkomsten wel tegenvallen. Uiteindelijk zullen ook de adverteerders hun kansen hier moeten zien te ontwikkelen, meer dan ze in het verleden hebben gedaan. Als adverteerders een publiek willen bereiken, dan zullen ze in toenemende mate bij de online media uitkomen.

[Peter Wybenga]

Wat is het toch fantastisch dat het Nederlands MediaNetwerk beschikt over leden als Job Franken. Want zo'n epistel, daar knapt men van op. Helder geformuleerd, mooi Nederlands. Geeft blijk van brede kennis en continue interesse. Goed! Maar goed.

Nu even over de inhoud van zijn stuk: Job Franken constateert terecht dat we onder meer zitten te piepen over het verlies van iets dat nooit heeft bestaan. Is het niet interessant om die vergelijking door te trekken naar een andere problematiek, namelijk die van de religie? Ik zal hier proberen niemand te beledigen, maar laten we vaststellen dat er mensen zijn die denken dat er mensen zijn die in iets geloven dat of in iemand geloven die nooit heeft bestaan, ook nu niet bestaat en nooit zal bestaan. Welnu, tel dan eens op hoeveel gelovige mensen dat zijn en wat die voor consequenties menen te mogen trekken uit het feit dat zij meer 'weten' dan degenen die niet geloven. Ze zijn met veel, heel erg veel. Van divers pluimage bovendien. Ze zorgen voor dagelijks nieuws (en zelden van het vrolijke soort) maar zijn tegelijkertijd consumenten, die zowel nieuws en andere zaken consumeren. Als nu iemand eens het bewijs zou kunnen leveren dat er vertrouwd wordt op iets dat niet bestaat, dan zou de wereldcrisis compleet zijn. Alle vertrouwen in wat dan ook valt weg! Opnieuw beginnen met zijn allen! Dat zou grappig zijn! Volgens Job Franken gaan we dan steeds blijer kijken. Ik denk dat hij gelijk heeft. Gouden tijden voor cultuur. Muziek, kunst, media, mode. Geweldig!
De door mij geenszins aanbeden - ik mag wel zeggen in tegendeel - Boudewijn de Groot schreef een liedje dat hier past: Ik geloof, ik geloof, ik gelohoof, ik geloof, ik gelohoof, ik geloof, in jou en mij...
Een erg fraaie tekst is het niet, ik geef het toe, en weinig origineel bovendien. Het is een draak van een liedje, maar hoe treffend geeft het weer dat dat het er in deze crisis op aan komt dat het enige waarop we echt kunnen vertrouwen het persoonlijk contact is. Een op een communicatie, of iets wat er op lijkt, wat zo voelt. Dus al met al wordt het een schitterond jaar voor de media- en communicatiebranche.
Geloof ik.

Job Franken zei:

Ha Bas! Ik ben niet zo optimistisch over de economische ontwikkelingen. De hele crisis is eigenlijk gebaseerd op het inzicht dat waarde waarvan we allen dachten dat het bestond, plotsklaps niet bleek te bestaan. We lopen dus eigenlijk allemaal te piepen om iets dat weg is, terwijl dit nooit bestaan heeft. Toch is dat vertrouwen de basis van onze economie en blijkt de complete structuur van al ons economisch handelen op losse schroeven te staan. Denk aan te hoge olievoorraden bij Shell, denk van der Hoeven, Rijkman, Votron. Maar ook het falen van de AFM en Fortis jatwerk van de overheid. Omdat deze crisis een scala aan structurele oorzaken heeft, zal het ongetwijfeld even duren voordat eea weer op de rails staat. En zoals dat dan gaat bij crises worden de mensen blijer naarmate de vooruitzichten donkerder en onheilspellender worden. Je hebt immers afleiding nodig van al die negatieve meuk. Muziek, kunst, media en mode worden dus blijer. Meer kleur, meer uitbundigheid. Het betere struisvogelwerk dus.
En net als de communicatiewereld de eerste klappen krijgt, zal ze ook de eerste opleving voelen. Die zie ik niet in 2009 plaatsgrijpen. Het doet me erg denken aan Edwin Rutten in de Kinderen voor Kinderen klassieker "Ik ben toch zeker Sinterklaas niet". Weet je nog? "Ik ben toch zeker Sinterklaas niet, er groeit geen geldboom in mijn tuin, Ik ben Sinterklaas niet, ik heb een negatief fortuin. Als er straks bankbiljetten groeien op mijn rug, ben je de eerste die het hoort, kom dan nog maar eens terug. Welnu: de communicatiebranche is de rug van Ome Willem. Zodra de biljetten weer groeien, zijn we de eersten die het weten. Kom dan nog maar eens terug.

[Pi-Qui]

Hallo allen, wij zien om ons heen wel de crisis maar merken daar verder weinig van. Voor ons gaan de zaken eigenlijk alleen maar beter. Geld is voor ons niet het hoofddoel, het is slechts een middel om creatieve projecten te kunnen realiseren.
Nu er dus een kredietcrisis is komen er steeds meer signalen dat onze samenleving feitelijk niet functioneert zoals dat zou kunnen.
Wij storen ons aan de geldgraai mentaliteit die we ons om heen zien, de IK cultuur ten top, en hopen ook dat TV misschien als machtig medium wat veranderingen kan stimuleren op milieugebied en zorg voor de medemens.
Voor ons gevoel zat dit er al tijden aan te komen.
Ons gevoel is dat het tijd is voor een ander soort TV, juist in deze turbulente tijden zou het medium daarin een voortrekkersrol kunnen spelen naar de mensen toe.
Of gaan we lijken op al die politici met hun loze beloftes?