Rutte I wil Nederlandse waarden

[suzanne yakubu]

De eerste stappen waren al gezet, nu is er een definitieve streep getrokken. Een afscheid van de Nederlandse multiculturele samenleving, het is tijd voor de Nederlandse waarden. Rutte I stopt met het geven van subsidies. Het idee luidt; ‘Integratie is niet langer de verantwoordelijkheid van de overheid, maar van de migrant.’ En dus een streep door het huidige integratiebeleid.

“Openheid en tolerantie kunnen alleen bestaan als er respect is voor elkaar”, aldus Balkenende. Balkenende is er niet meer. De openheid ook een stuk minder. Minister Piet Hein Donner wil openheid geven met een brief aan de Tweede kamer. Een brief die niet direct openlijk ingezien kan worden. Zoveel openheid is er dus.

De Nederlandse waarden moeten centraal staan. En met die waarden doelt Donner op geld. Het beleid leunt op begeleiding. Wat niet meer betaald kan worden. Want de subsidies stoppen. Nu komt er een sociale lening.
Rutte en Verhagen spraken eerder over de mislukking van de multiculturele samenleving. “Nederland ís die multiculturele samenleving”, aldus Piet-Hein Donner naar het NOS. Cohen spreekt van een historische vergissing. Wilders reageert (nog) niet.

Het inburgeringbeleid gaat dus veranderen. Maar er komt meer. Gedwongen huwelijken worden strafbaar gesteld. En per januari 2013 is het verboden om een Burqa te dragen in Nederland. Piet Hein Donner: “Als je hier duurzaam wilt wonen, is dat meedoen in déze samenleving.”

De historie van migratie in Nederland, fout of niet, is kort weer te geven.
In de jaren ’60 werden migranten gestimuleerd om zich te organiseren. De stroom van subsidies was begonnen. Al klopte er in de eerste instantie niets van, want de ene groep kreeg wél subsidie en de andere weer niet. Arbeidsmigranten waren van harte welkom om Nederland op te bouwen na de oorlog.
Toen was er een (kleine) crisis. De economie zakte in en Nederland werd minder happerig naar migranten. Er kwamen regels.
In de jaren 70 kwamen er desondanks veel migranten. Suriname werd onafhankelijk. Mensen vetrokken, inhakend op het staatsburgerschap. Nog een stroom migranten kwam na de moorden in 1982.
In de jaren 80 werd Nederland een beetje wakker, door in te zien dat de gastarbeiders Nederlanders waren geworden. Asielzoekers zorgden voor een nieuwe grote stroom aan migranten. Het verdrag van Géneve zorgt ervoor dat de Nederlandse grenzen open bleven.
De eerste harde tonen rondom het beleid kwamen in de jaren 90. Hans Janmaatkreeg meer bijval. Maar ook Frits Bolkestein was scherp. Vanaf 2000 is het kritiekluider en luider geworden. Met de nodige veranderingen tot gevolg.

Nu zijn we in 2011, bij kabinet Rutte I. Een kabinet dat het één en ander over het hoofd lijkt te zien.
Ten eerste, inhakend op minister Piet Hein Donner; Nederland ís een migratieland, altijd al geweest.
Ten tweede brengen de migranten ook voorspoed. Zij kennen onze taal. Onze manier van leven. Onze manier van doen. Vele migranten keren terug naar het land van herkomst. Met de opgedane kennis van Nederland, gaan zij weer aan het werk. Ontwikkeling brengen, een stap vooruit. Een stap naar het derde punt; De economie zal een boost krijgen. Iets wat niet alleen Nederland goed kan gebruiken. Want die taal spreken Nederlanders maar al te goed; de taal van handel.

[qais helali]

Integratie is altijd de taak van de migranten zelf. Een goede overheid zorgt wel dat migranten gestimuleerd worden om snel te integreren. Op het moment dat een overheid er minder moeite in steekt zal het ook ongetwijfeld een effect  hebben op het integratie proces van migranten in nederland.

 

Qais Helali