Kansen in crisistijd

[Peter Wybenga]

Kansen in crisistijd - inleiding door Peter Wybenga tijdens Voorjaarsbijeenkomst Genevergenootschap

Een stevige economische teruggang heeft volgens velen een zuiverend effect. Het roer gaat om. Minder goede mensen, hoe vervelend ook, moeten het veld ruimen zodat de uitblinkers hun werk goed kunnen doen.

Er werd geld gemaakt met geld. Dat gaat een tijdje goed, maar het houdt op een zeker moment op. Er werd geen waarde meer aan producten toegevoegd, zoals een stuk plastic ‘zonder waarde’ bijvoorbeeld een koelbox wordt mét waarde. Waar je weer flessen in kunt doen, gevuld met bijvoorbeeld jenever en berenburg, maar dat terzijde.

Het financieel systeem is geklapt. In Amerika was inmiddels aan iedereen geld geleend. Toen zelfs alle zwervers ‘op’ waren, was er niemand meer om geld aan uit te lenen. Het is als bij het piramidespel: op een gegeven moment is de basis, de onderkant van de piramide, niet groot genoeg meer. En ja, dan klapt de boel.

Met beide benen op de grond is het credo. Neem nou de mensen die hun centjes naar IJsland brachten. Die wilden extra rendement op hun geld. Maar extra rendement betekent ook meer risico. De klanten kregen het product waarom ze vroegen. Tsja. Niet alleen de banken maakten fouten.

Om te overleven moet zoals gezegd het roer om, bij ongezonde én gezonde bedrijven. Nu gedwongen tot sanering, gaan bedrijven straks slim investeren.
De crisistijd heeft grote maatschappelijk effecten, die beslist niet alle negatief zijn. Integendeel. Fietsenmakers beleven gouden tijden nu mensen wat vaker de auto laten staan en de fiets wat vaker laten opknappen. De positieve gevolgen van fietsen moge duidelijk zijn, en wat minder auto’s op de weg kent eveneens een scala van positieve effecten.

In de afgelopen jaren werd de maatschappij steeds individualistischer. Kinderen - en grote kinderen - verliezen zichzelf in Gameboys, Nintendo’s en andere elektronische spelletjes die ze doorgaans alleen spelen. Contact is steeds minder ‘live’, steeds meer online.

En wat gebeurt er nu?
Nederlandse spellenfabrikanten zien een significante toename in de verkoop van bordspellen - gezelschapsspellen. Hoe komt dat?

Mensen zoeken ontspanning en vertier steeds meer in huis, of bij vrienden thuis. Nodigen elkaar uit.
Bordspellen zijn bovendien relatief goedkoop. Met z’n allen om tafel en het is al heel snel gezellig. Lekkere hapjes erbij en genieten van mooie dranken.
Kansen voor de gedistilleerdbranche zou je denken.

En ja hoor, het lijkt weer wat beter te gaan! Voor cijfers verwijs ik graag naar de individuele distillateurs.

Wie vooruitkijkt en mogelijkheden ziet, maakt nu en straks optimaal gebruik van alle mogelijkheden. Kansen zien en kansen pakken.
Er gaat weer geïnvesteerd worden. Maar ook voor die tijd liggen er marketingkansen voor het grijpen. Als consumenten ervoor kiezen thuis gezelligheid en kwaliteitstijd te beleven, waarom ze dan niet een handje geholpen?

…

Meerdere steden in Nederland hebben geprobeerd de Afghanistan-top binnen te halen. De stad waar we nu zijn en waar deze top het meest thuishoorde heeft de pitch gewonnen. Een goede zaak, voor Den Haag, voor de steden die de hofstad voor moesten laten gaan en voor Nederland. Kostte een paar centen, maar de effecten, even buiten de inhoudelijke, zijn geweldig. Nederland staat er goed op internationaal. Zaken redelijk goed op orde. Een blije Hillary als wandelend en vliegend reclamebord. Dat had allemaal slechter gekund.
Dat de Eurotop ooit in Amsterdam werd georganiseerd (1997) rond de Nederlandse Bank was wellicht niet voor iedereen even handig – en ook het optreden van de politie verdiende geen schoonheidsprijs - maar een logische plek was het zeker. Goed voor de internationale exposure van de hoofdstad en financieel centrum van ons land. De Amsterdamse - toen nog niet zo bekende - topontwerper en collega ambassadeur van het Genevergenootschap Marcel Wanders ontwikkelde het prachtige en toepasselijke geschenk voor alle gasten waarmee hij de merken Amsterdam en Nederland middels product (jenever) en ontwerp op briljante wijze liet samenkomen. Zo kan het ook. Goed gedaan. Slim investeren. Het moment pakken.

Het wordt hoog tijd dat steden in de Randstad ophouden met elkaar op de vierkante centimeter te beconcurreren. Verspilling van geld, van tijd, van energie. Terwijl tegelijkertijd het maken van duidelijke afspraken over enkele domeinen – zoals de claim Internationale Stad van Recht en Vrede – een enorme versterking van de verschillende campagnes zal betekenen. Duidelijke communicatie, voorkoming van ruis.
Ook daar liggen volop kansen. Maak afspraken over wie welk domein claimt. Gewoon, voor een paar jaar om te beginnen. Tot er genoeg ruimte is om weer op alle fronten te concurreren, als dat gewenst is.

Maar nu moeten we gebruik maken van kansen.
Net even slimmer zijn.

Proost!