‘Ik ben en ik blijf een koopman’

[Sandra Israel-Dragstra]

Arnold (Nol) Hendriks  hecht geen waarde aan foto’s. Ook kijkt hij niet graag achterom. De herinneringen aan 50 jaar Hendriks Mode bewaart hij in zijn hoofd en hart. “Maar nu ik de tijd neem om eens rustig terug te denken, komt de ene na de andere leuke gebeurtenis te voorschijn.” En sommige momenten wil Hendriks graag delen.

 

Als veertienjarige verlaat Hendriks de schoolbanken en gaat werken bij een groenteboer. “Ik zwoer nooit meer een studieboek aan te raken en aan die belofte heb ik me gehouden. Ik heb geen diploma’s, zelfs geen zwemdiploma. Toen ik voor het golven een certificaat moest halen, heb ik dat op een geheel eigen wijze opgelost”, lacht de textielgigant ondeugend. Na als vertegenwoordiger van een bedrijf in suikerwerken de onderneming tot groei en bloei te hebben gebracht, begint Hendriks als 23-jarige een groothandel in sokken en panty’s. Het begin van Hendriks Mode aan de Schelsberg. De plek waar het begon en waar hij in het begin zelf het verkeer regelde om de stroom klanten in goede banen te leiden. Inmiddels heeft hij de scepter doorgegeven aan zijn zoon en dochter. Toch inspecteert Hendriks ook deze morgen de nieuwe collectie. “Ik ben en blijf koopman”, lacht hij verontschuldigend, “daar ben ik goed in, net zoals in rekenen.” Beide talenten hebben hem gebracht waar hij nu staat. Een gevierd zakenman met zaken in Heerlen, Sittard, Roermond, Vaals en Aken. Een talent dat zich al op jonge leeftijd ontwikkelde. “ Als er voor school loten moesten worden verkocht, bracht ik altijd de meeste loten aan de man. Maar verder was ik geen gemakkelijke op school. Ik kon me niet concentreren en had geen geduld. Nu nog niet. Ik ga nooit in een rij staan wachten, zit altijd als laatste in het vliegtuig en moet vaak nog omgeroepen worden. En als het gezellig is op een feest, ga ik als laatste weg.” Veel vrije uren brengt Hendriks door tussen zijn duiven. “Hier kom ik in hectische tijden tot rust.” Maar het liefst omringt de koopman zich met zijn familie en vrienden. Ook het personeel van Hendriks Mode is als familie voor hem. “Ik ben een groepsmens, een familieman en dat gevoel wil ik overbrengen op de medewerkers. De meesten werken hier al 25 jaar en langer. Met het tienjarig bestaan zijn we samen op vakantie gegaan, naar Spanje. Een traditie die we vanaf dat moment om de twee jaar herhaalden en die jaren heeft geduurd. Voor ons 50-jarig bestaansfeest hebben we een groot feest gehad. Op 13 februari, want toen was het precies 50 jaar geleden dat ik mijn eerste factuur uitschreef. Het was een geweldig feest ik heb als laatste de deur dicht gedaan.”

 

Sandra Israel

 

De Weekkrant Limburg 1 maart 2011