Herdenken op 4 mei 2012…

[Geertjan Benus]

Om niet te herhalen

de angst die verlamt

de hoop die verzacht

tot je pijn is verdoofd

tot je traan is gedroogd

en je hart is verbitterd

je woorden verstommen

je blikken vernauwen

tot je slaap is verstoord

en de dag wordt als nacht

je leven een hel

je lopen een vlucht

je vrienden ‘om het even’

en je verlangen verwordt

tot ‘als ik het maar red’.

 

Om niet te herhalen

de haat die liefde verzengt

die vertrouwen verschrompelt

kleuren verbleekt en verdoezelt.

De angst die van leugens

fracties van verlossing maakt,

die als ‘zelfgekozen ketens’

mensen tot in ’t wrede verbindt

totdat hun beklemmende lot

hun zwarte schaap zachtjes verstikt

in een eindeloos, ademloos zwijgen…

 

 Laat dat nooit meer gebeuren…

dat een schreeuw, geverfd op een doek

esthetisch correct de wanhoop verbeeldt

die tastbaar dagelijks naast jou

bij de buren, op straat, in de kroeg,

in ‘t ongerijmde onopgemerkt blijft.

Laat dat nooit meer gebeuren…

 

Dat we deemoedig herdenken

terwijl ‘de machines’ al draaiden

om de messen te slijpen

om de macht te gaan kiezen

die een verstikkend systeem

in de hand houden moet…

Laat dat nóóit meer gebeuren…

 

Utrecht, 4 mei 2012

Geertjan Benus