Een deel van de ZZP-ers is het schoolvoorbeeld van Het Nieuwe Werken

[Geertjan Benus]

Zie de discussie: http://www.businessbox.nl/weblog/695-zzpers-zijn-geen-echte-onderne... en http://www.sprout.nl/74/10143/nieuws/zzp-er-is-verkapte-werknemer.html

ZZP-ers zijn bij uitstek mensen die met hun werk niet tijd en plaatsgebonden zijn. Dat maakt ze tot schoolvoorbeeld van Het Nieuwe Werken. Het Nieuwe Werken is momenteel in diverse bedrijfstakken een hot item. ZZP-ers komen in verschillende organisatiestructuren en leveren alleen wat een opdrachtgever ze vraagt. Dat is dan ook het enige wat ze in rekening brengen. Nou ja, het enige… Als je heel goed bent, word je nog weleens gevraagd te verschijnen in uithoeken van het land. Dan komen er reiskosten bij.

ZZP-ers komen op de werkvloer van grote organisaties, maar maken daarvan geen deel uit. Ze richten zich op de service die van hen verwacht mag worden. Alleen de service en het geleverde product brengen ze in rekening. Dat maakt dat ZZP-ers er zelf belang bij hebben efficiënt te werken. Dat maakt ook dat ZZP-ers zich onder alle omstandigheden op hun taak blijven richten. De wandelgangen bijvoorbeeld, doen voor hen niet ter zake.

Ik ondersteun als ZZP-er als secretaris/schrijver/notulist voorzitters in vergaderingen. Zeker wanneer de voorzitter door de organisatie van buiten is aangetrokken, is een externe notulist ideaal. Voor een dergelijke notulist geldt alleen wat in de vergadering over tafel gaat. Daar maakt hij verslag van. Afspraken die gemaakt worden komen hard op schrift. Daar is een vergadering ook voor bedoeld. Op die manier leveren in dit voorbeeld zzp-notulisten ook een bijdrage aan het commitment van de organisatie aan haar taken. De heer Tjeenk Willink heeft er nu mee te maken: wat niet op schrift staat, bestaat niet. Uiteraard hangt de efficiëntie vooral af van de kwaliteit van de voorzitter. Een zichzelf respecterend opdrachtgever zorgt ervoor dat goede notulisten terecht komen bij goede voorzitters.

Ik verbaas mij over de discussie die nu ontstaat over het bestaan van ZZP-ers. Zou het dan toch zijn dat de vrije marktwerking in de afgelopen decennia niet goed heeft gewerkt? Zou het dan toch zijn dat het niet uitmaakt hoe goed je bent als zzp-er: de bestaande structuren binnen grote organisaties/opdrachtgevers beslissen ook over de zzp-er. Is dit dan het mechanisme: medewerkers worden werkloos, komen als zzp-er weer terug en worden in benauwde tijden heel snel weer de straat opgestuurd om als het even kan collectief te worden afgeschaft zo gemakkelijk als destijds van hun bestaan gebruik gemaakt werd. Is dat dan de definitie van ‘flexibele arbeidsmarkt’?

Conclusie
Het is mijns inziens nu in de eerste plaats aan de overheid zzp-ers te erkennen. De zzp-ers met aantoonbare wapenfeiten een plek in de samenleving te gunnen. De plek die ze helemaal zelf hebben bevochten, met het product dat ze leverden. Ieder voor zich. De overheid zal minimaal zelf als opdrachtgever het goede voorbeeld moeten geven, maar liever zie ik de overheid een regeling maken waardoor het voor belastingbetalend Nederland niet meer zo lucratief wordt om zich te ontdoen van zzp-ers. Voor een dergelijke regeling hebben we wel een intelligent Kabinet nodig, mijnheer Tjeenk Willink. Een kabinet met gevoel voor (sociale) verhoudingen. Zorg dat er iets op schrift komt waar we als land trots op kunnen zijn, iets dat zal dienen als motor voor prestaties in dit land, waardoor iedereen in Nederland zich uitgedaagd voelt zich van zijn beste kant te laten zien, waar ook aanzienlijke minderheden als kwetsbare zzp-ers die zich hebben bewezen, met zich gerekend voelen.

[Jenny Le Large-Groothuijzen]

Goed stuk; blijft helaas nog steeds actueel, hoewel we al twee maanden verder zijn.