De zon schijnt weer

[Marcel Roozeboom]

Schandalig…alweer een maand geleden dat ik mijn laatste stukkie geschreven heb voor mijn blog. Vreemd, want in mijn nieuwe baan als uitgever in bouwsector bij SDU valt genoeg te beleven en dus mag inspiratie geen probleem zijn. Maar ja, van stress ga ik niet beter schrijven. Sterker nog, ik stop daardoor helemaal met schrijven. Tot vanavond dus…-)

De bouwsector is geweldig interessant. Verhalen uit ‘de oude doos’ over bouwfraude, faalkosten, architecten die zich opstellen alsof ze God zijn en lezers die voor geweldige aantallen ‘leads’ richting adverteerders zorgen. Nadenken en praten over doelgroepwensen, websiteverbeteringen, cms’en en businessplannen: het is in een woord geweldig. Maar de laatste weken was ik er maar half met mijn gedachten bij. De reden was een simpel knobbeltje van 7 millimeter dat opdook bij mijn eega. Gevolg: onderzoek na onderzoek en een leven dat er opeens heel anders uitziet. En laat mij u vertellen: van al die wachtkamers met gelijkgestemden word je ook al niet vrolijk!

Maar na anderhalve maand onzekerheid en een operatie is er dan die geruststellende zekerheid: het is definitief goedaardig en alles loopt dus met een sisser af. Kinderen blij, vrouw opgelucht en de fles champie mag ontkurkt worden. Nu, nog een glaasje dan en vanaf morgen gaan we weer volop knallen. De zon schijnt weer, en gelukkig niet meer alleen letterlijk…-)