A.L. Snijders ontvangt de Constantijn Huygensprijs uit handen van wethouder Marjolein de Jong

[Geertjan Benus]

18 maart 2011 in Den Haag bij de Jan Campert Stichting in het Letterkundig museum. Drie schrijvers en één dichteres werden onderscheiden. Onder meer met de Jan Campertprijs aan Hélène Gelèns voor haar dichtbundel zet af en zweef. 

Maar het ‘hoofdgerecht’ bewaart de stichting voor het laatst. Want wie heeft nog niet van hem gehoord? A.L. Snijders specialist in de ZKV-en – de zeer korte verhalen. A.L. Snijders, gemeenteschrijver van Lochem (http://www.lochem.nl/ ). Ik was vooral voor hem naar Den Haag gekomen; het kort houden is mijn persoonlijke opdracht in mijn schrijvende bestaan. L.H. Wiener hield ter ere van de bekroonde een feestrede. Onder meer de spanning tussen De ulk en het pluimvee ontlaadden zich onder Wiener’s woorden tot een steeds haastig stopgezette lach. Niemand wilde iets missen van zijn zorgvuldig gekozen woorden voor de laureaat.

Het mooiste en het lekkerste

Wethouder Marjolein de Jong zegt het zo: ‘Het mooiste en het lekkerste …. bewaar je voor het laatst’. Zij citeert een ZKV en citeert ook uit het juryrapport: ‘De jury prijst u omdat u er in slaagt het meest alledaagse onderwerp van zijn alledaagsheid te ontdoen.’ En: ‘De ZKV-en zijn uniek in de Nederlandse letterkunde’. Zij rept ook van zijn ‘uiterst fijngeslepen taalgebruik’. Het bestuur van de Jan Campertstichting kent A.L. Snijders deze prijs toe voor zijn gehele oeuvre.  

Een stilte om te snijden

Duidelijk is waar A.L. Snijders staat: in de zeer korte video, achter de katheder en warmhartig in zijn gezin. Zoals Huygens koketteerde met de Oranjes zo presenteerde A.L. Snijders zich als een mens met gevoel voor hedendaagse staatkundige verhoudingen tegen het licht van het verschil tussen literatuur en lectuur. Vooral dan in de beleving van velen onder de aanwezigen in Den Haag anno 2011. En de zaal wordt stil wanneer A.L. Snijders zelf het woord neemt. De stilte zal ongetwijfeld zijn voortgekomen uit de hooggespannen verwachtingen. Luister maar naar de mens Snijders in de Wereld Draait Door van 5 november 2011: een man die van humor niet gespeend is.

Hoop

Uit zijn dankwoord put ik hoop. Officials kunnen een mens beoordelen wat ze willen. Eigenzinnigheid wordt hoe dan ook op den duur beloond. Zo stond A.L. Snijders op spanning met zijn leraar Nederlands. Het is gelukkig voor hem anders gelopen dan de beoordelingen van zijn opstellen 'zinnige mensen' zouden doen bevroeden. Dan blijkt ook wat een prijs kan doen met een eigenzinnig mens in zijn sociale verbanden. Zelfs verborgen liefdes komen weer tot leven. En dan blijkt bovendien dat mensen met ‘terugwer­kende kracht’ kunnen genieten. Het is A.L. Snijders van harte gegund.

Utrecht, 19 maart 2011