De blog van Joyce Brekelmans (1)

Het was tijd.



In de krant las ik over de broekriem die aangehaald moest worden om de onderbuikgevoelens te beteugelen en het hart terug op de juiste plek te plaatsen. Hopelijk niet te strak, anders heb je zo een brok in de keel of zelfs pardoes het hart op de tong, en daarmee is men vaak moeilijk te verstaan.



Ik kan het weten, want waar mijn hart van vol is loopt mijn mond over, en mijn hoofd om. Dergelijke kopzorgen probeerde ik nog weleens met de losse pols uit mijn mouw… Doorgaan