The Media Gap

[Lieke Lamb]

Gisterenavond, toen ik terugkwam van een avondje weg en mijn Tweetdeck aanzette, viel mijn oog op een berichtje waarin iemand vroeg wat toch die helikopter te betekenen had die hij hoorde. Ik liet me er verder niet door afleiden en ging door op mijn andere scherm waar ik net besloten had iets meer met mijn Google+ account te gaan doen omdat er daar naar mijn mening te weinig gebeurde, al zag ik tot mijn verbazing dat ik inmiddels al in zo’n 800 cirkels zit. Maar ja dat zegt op Google+ niets, want misschien hebben sommige mij wel in de “raar mens zoveel mogelijk negeren”-cirkel geplaats. Feit is wel dat ik lang niet van iedereen die mij in een cirkel heeft, updates voorbij zie komen, maar goed mijn eigen bijdragen zijn ook nog maar heel mondjesmaat dus misschien ligt het daaraan. Dan zie ik op het andere scherm een tweet van Marc van der Linden: “Het is dus goed mis hier in de buurt. Helicopters, ambulances en ME...”.

Terug naar Twitter

Digitale ramptoerist als ik ben is mijn hoofd nu definitief naar het twitterscherm gedraaid. Ik zie nog meer mensen erover twitteren en in no time heb ik op tweetdeck een kolom aangemaakt: #scheldestraat. Van minuut tot minuut kan ik nu volgen wat er daar gebeurt. Ondertussen ga ik wat krantensites langs om de ware toedracht te achterhalen want daarover schijnt op twitter nogal wat onduidelijkheid te zijn. De tweets begonnen namelijk met politie die klaarstaat voor het geval twee rivaliserende motorbendes slaags zouden raken. Een artikel in het AD meldde eerder al dat de politie daarvoor vreesde. Maar inmiddels zijn we al op het niveau van knokploegen en schietpartijen en het uitkammen van binnentuinen naar voortvluchtigen. Ik vind niets op de gangbare krantensites. Het AD, die toch vermoedde dat er wat zou kunnen gaan gebeuren, is nog stil; de Telegraaf besloot kennelijk pas de volgende ochtend de wakkerste krant te zijn en het Parool zwijgt zelfs in Amsterdams dialect. Nu.nl en AT5 doen ook nog niet mee. Weer een mooi voorbeeld van ‘the Media Gap’ zoals we die wel vaker zien. Was je bij wijze van spreken bij een concert waar de artiest flauwviel of wegbleef; zat je in een vliegtuig waarmee iets heftigs gebeurde; je kan er bij thuiskomst nog niets over op de reguliere nieuwssites vinden. En deze media gap wordt prachtig gedicht door een site als Twitter. Terug naar Twitter dus. Steeds meer foto’s duiken op, net als -onvermijdelijk- de grappen. Langzaamaan worden de kranten dan toch wakker. Het Parool en AD hebben als één van de eerste een stukje over het voorval en beiden baseren zich als bron op jawel; Twitter. Met fotomateriaal afkomstig van wederom, jawel; Twitter. Ik tweet nog even dat we niet moeten overdrijven omdat de media alles overneemt.  Dan kijk ik bij Google+, maar zie niets over het amsterdams gebeuren. Ik plaats zelf dan maar een link naar het bericht op Powned. De massale reacties blijven uit. Men post daar leuke gekke plaatjes, filmpjes of discussieert verder over de voor- en nadelen van Google+ ten opzichte van andere social media en ik zie niemand anders er melding van maken (nou zou het kunnen dat men mij uit Amsterdamse cirkels weert; ik beweeg me zelden in de juiste kringen) dus terug maar weer naar mijn twitterstream. Daar blijkt inmiddels dat er niet twee motorbendes slaags waren, maar dat de politie één bende wegens overlast heeft willen arresteren en dat dat redelijk uit de hand liep. En zo hebben wij als burgers dan toch een keer de media voorgelogen, ook wel eens leuk voor de verandering. Knap staaltje burgerjournalistiek toch? Via Twitter komt uiteindelijk de mededeling dat de helicopters vertrokken zijn, de rust is weergekeerd en men weer rustig kan gaan slapen. Het uitgebreidere artikel de volgende ochtend in het Parool is opgeleukt met de nodige video’s afkomstig van twitvid’s. Heb ik al eens eerder ergens gemeld hoeveel ik van Twitter houd?