Liefde, ontloken bij de bakker, ergens in Nederland rond 1939

[Jan de Wandelaer]

Die eerste keer...

Jouw blikken raakten mij innig, zo diep

dat ik die eerste keer bijna mijn brood vergat,

dat ik als ondersteboven jouw zaak uit liep,

dat ik niet meer wist dat ik woorden bezat.

Jouw ogen wisten mij treffend te vinden;

wat ik toen zei, bleef wat steken bij 'brood', 

terwijl in mijn hart wij ons innig beminden

en ik in vuur en in vlam je knipoog genoot. 

'Een heel wit', vond ik je schalks mij herhalen

en even streelden mijn blikken jouw lijf; 

je draaide je om, om 't brood te gaan halen...

Die eerste keer fonkelden jouw ogen als sterren zo groot, 

en galmde jouw deurbel als klokken nog lang in mijn hoofd

nadat ik je winkel verliet met méér dan een brood...

JdW, Utrecht, 25-09-2004

herschreven 01-04-2012