Kick off: Wielerland

[Ton Boom]

Programma:
Wielerland/ Zender:
RTL 7/ Eerste uitzending:
18 april/ Tijdstip:
16.28 uur/ Aantal kijkers:
61.000 ‘Het
RTL 7-programma Wielerland wordt gepresenteerd door de bekende oud-wielerprof
Michael
Boogerd. In Wielerland krijgt de kijker een blik achter de schermen van de wielersport. De rode draad in elke aflevering is een persoonlijk gesprek met een Nederlandse of internationale toprenner. In elke aflevering gaat Michael Boogerd een dag op pad met deze toppers uit de wielerwereld. Op deze manier krijgt de kijker een beeld van de mens achter de sporter.’ Ik heb het programma gezien en de kijkcijfers, toegegeven het was aardig weer zaterdag maar
61.000 kijkers lijkt me aan de magere kant, zeg maar ziekelijk iel. En dan te bedenken dat ze Michael zelfs helemaal naar
Curaçao hadden gestuurd om daar het persoonlijke gesprek te voeren. Ik houd van persoonlijke gesprekken, het kan mij niet persoonlijk genoeg worden. Zeker als de interviewer zichzelf wegcijfert om zoveel mogelijk informatie los te peuteren. Soms kan het nodig zijn de vinger op de zere plek van de geïnterviewde te leggen, ten einde een diep gekoesterd geheim eindelijk te ontfutselen. Ik viel bijna van m’n stoel toen ik zag met wie het persoonlijke gesprek gevoerd werd. Het was niemand minder dan
Stijn de Volder, de man die
Vlaanderen mooiste onlangs voor de tweede maal won. Een held in
België en dan ook nog een bescheiden held, waar vind je dat nog. Maar niet daarom viel ik van m’n stoel maar het zou niet moeten kunnen. Stijn hoort niet op Curaçao. Stijn zou eigenlijk Vlaanderen niet uit mogen. Stijn is modder en noeste arbeid en wind en regen en keien en de Muur en de Bosberg. De mythe van Stijn ging teloor in de zon en het strand van Curaçao. Stijn in zwembroek is een vloek. Toen moest het gesprek nog beginnen. Gelukkig bleek al snel dat Stijn zelfs in Curaçao zichzelf was, vol trots vertelde hij dat z’n lievelingseten friet met mayonaise was. Onbedoeld legde Stijn door deze ontboezeming bij Michael de vinger op de zere plek. Michael heeft jarenlang veel te weinig vette friet gegeten om een echte kans te maken de
Ronde van Vlaanderen te winnen. Ik zag Michael denken, als ik nu eens begin met een paar emmers fritessaus als ontbijt, zou het dan nog kunnen? Terwijl Stijn er op z’n gemak bij zat, werd Michael afgeleid door z’n gedachten over jarenlange akelige precisie diëten. Terwijl ook de winst in
Luik-Bastenaken-Luik voor het oprapen had gelegen bij de patatboer om de hoek. Verder ging Michael op bezoek bij de nieuwe wielerploeg van
Vacansoleil. Michael geeft wat tips over versnellingen, de ploegleider is hier zo verguld mee dat hij durft te dromen van een podiumplaats. Ja, dromen staat eenieder vrij. Nu maar hopen dat hij niet al te vervelend wakker wordt.
Leo van Vliet, de nieuwe bondscoach en directeur van de
Amstel Gold Race hoopt dat
Robert
Geesink gaat winnen, het was bijna uitgekomen. Leo maak je geen zorgen, Robert gaat binnen drie jaar winnen.
Wat een talent. Natuurlijk ging Michael even bij de
Raboploeg langs, ze waren blij hem te zien. Met
Erik Dekker haalde Michael herinneringen op. Over die goeie ouwe tijd die ze samen hadden beleefd. Ik ken dit fenomeen het best van m'n opa. Ik was onlangs bij hem op bezoek in het bejaardentehuis, hij zat in de gezelschapsruimte, daar zaten talloze tandeloze oude besjes ook te murmelen over die goeie ouwe tijd. Ik vroeg het oudste besje naar het waarom. 'Die goeie ouwe tijd was onze toekomst', zei ze. 'Zal ik een bakje koffie voor u halen?', vroeg ik met het schaamrood op de kaken. 'Graag' zei ze 'ik lust ook wel een stukje appelgebak en mijn vriendinnen ook'. Het werd een leuke middag,
dat was nog eens een goeie ouwe tijd.