Kick off: De Dik Voormekaar Show

[Ton Boom]

Programma:
de Dik Voormekaar Show/Zender:
Nederland 1(TROS)/Eerste uitzending na 20 jaar afwezigheid:
27 februari/Tijdstip:
21.13 uur/Aantal kijkers:
2.438.000
Jáááááá hoor, daar was ie dan eindelijk, de enig echte onvolprezen
Dik Voormekaar Show. Ik heb nooit geweten hoezeer ik het gemist heb, ik had immers oude bandjes van de radioprogramma’s, niet grijsgedraaid maar meer volledig aan flarden gespeeld. Het klinkt ongeveer zoals
mijnheer de Groot een plaat draait, je hoort een geluid maar hebt geen idee wat het is. En na twintig eindeloze jaren afwezigheid waren ze er weer. Ik ben niet sentimenteel, eigenlijk ben ik vrij onverschillig, zeg gerust een kille gevoelloze man zonder emoties, een hardvocht. Maar op het moment dat ik de Groot met een zak over het hoofd zag zitten en Dik Voormekaar zei,
‘Belachelijk he’, precies op dat moment schoot ik vol, Noem het kinderachtig, ik noem het jeugdsentiment. En ik wist met feilloze precisie, ooit ben ook ik jong geweest. Zo’n constatering op 27 februari is bijzonder te noemen. En toen moest het programma nog losbarsten.

Ome Joop leeft tot mijn grote opluchting nog, hij was al vroeg aanwezig, helaas voor hem zat zijn item achter in het programma, Ik vond het spijtig, zo’n man heeft ook 20 jaar gewacht en dan gelijk achter in de show, dat noem ik niet goed doordacht. Maar, het programma zat werkelijk mudjevol. Met een belangrijke nieuwe rubriek:
Twan de Stuntman, in één woord sensationeel indrukwekkend. Schijnt een idee te zijn geweest van mijnheer de Groot, ja, die man kan niet genoeg geloofd worden om z’n spitsvondigheid. Iets minder geslaagd was
Frits Bom als presentator van deze adembenemende rubriek. Niets ten nadele van Frits Bom, maar Frits moet iets met zand en zee en zon doen, kortgezegd zzz. Een betere zzz'er vind je nergens. Gelukkig sleepte Twan zelf het geheel van grote hoogte naar peilloze diepte. Ome Joop werd ietwat ongedurig maar volgens Dik Voormekaar was hij bijna aan de beurt. Als een programma een opeenstapeling van hoogtepunten is, loop je het gevaar er een paar te missen. Dat zou ik onvergeeflijk vinden, daarom noem ik ze maar. Er was een optreden van
Jules Deelder die voor de gelegenheid een viertal rasmusici had meegebracht. Grote klasse, zowel de dichtkunst als de muziek. Enthousiaste lui die muzikanten, erg enthousiast. In het kader van
‘On the road met meneer de
Groot’ kwamen we terecht bij de vermaarde uitvinder
Piet Konijn. Alles aan die man ademde vermaardheid, ik heb er speciaal op gelet of er misschien iets niet helemaal loepzuiver vermaard was, ik heb het niet gevonden. Nee, hier was sprake van een uitvinder met een hoofdletter, Uitvinder. Inmiddels is ome Joop nog altijd niet aan de beurt, terwijl
Bep en
Toos voortdurend in de spotlights staan.
Meneer en mevrouw de Bok deden mee aan Korenslag van
Hennie Huisman. Voor liefhebbers van koren zou dit een absoluut dieptepunt zijn, echter wie zweert bij duo’s zou de avond van z’n leven hebben. En ook bracht de Dik Voormekaar show echte cultuur in het teletheater, een prachtig staaltje toneel, meeslepend, ontroerend en nietszeggend. Met die unieke combinatie laat Dik Voormekaar zien dat hij ook hier baanbrekend is. Toen kwam eindelijk het absolute hoogtepunt, de kern van de hele Dik Voormekaar Show, het cement dat jarenlang de show bijeen hield,
‘De dertig seconden van meneer de
Groot’. Ik hield m’n adem in. Toen begon het:
‘Hallo fans, hier is meneer de Groot’, de tranen kwamen spontaan, ik schreide van geluk. Zeker toen Dik Voormekaar zei: ‘De Groot we houden geen kijker over, schiet op met die dertig seconden, wat een oen he’. Het is altijd al zo geweest, bij briljante programma’s sneuvelt er door alle succes wel eens iets, in dit geval was het de
probleemrubriek van ome Joop. Ja, showbusiness is een keihard vak. Naar verluid komt ome Joop volgende week terug met een nieuwe rubriek:
‘De gleuf van ome Joop’, hier schijnt nu al een enorme belangstelling voor te bestaan, voor kaartjes kan men alleen nog op de zwarte markt terecht en ook daar alleen nog staanplaatsen. De heer
H. Nak is herstellende van een verkoudheid, hier zijn nog drie zitplaatsen voor verkrijgbaar. De dertig seconden van meneer de Groot zijn voor eeuwig uitverkocht. Ik heb 18 seconden op de kop weten te tikken, in oktober 2038. Ik besef het heel goed, ik hoor bij de 'happy few'.

[Bas Vlugt]

Ja hoor, hij is weer goed. Een fijn kijkverslag! Als groot fan van Harrie - Daar is de koffie - Nak hoop ik bij uitzending 2 helemaal los te kunnen gaan. Een pakje papieren zakdoekjes ligt al klaar.