Google topman erg naïef

[Mels Dees]

Eric Schmidt, topman van zoekgigant Google, opperde dat jongeren op hun achttiende van de overheid een nieuwe identiteit moeten kunnen krijgen. Dit om puberale tweets en posts uit het verleden achter zich te laten. Brallende studenten en draaideurcriminelen in de tienerleeftijd moeten niet te vroeg juichen. Het voorstel is namelijk bijzonder naïef.

Ten eerste omdat de digitale realiteit van social media razendsnel een link zal leggen tussen de oude en de nieuwe identiteit van een persoon (foto op Facebook: “Feestje van ons Minerva dispuut, in het midden Louise-Anne die zich inmiddels Harmke noemt.”). Ten tweede omdat Google en concurrerende zoekdiensten waarschijnlijk al binnenkort genoeg hebben aan een anonieme ingescande foto om alle andere afbeeldingen van die persoon boven water te halen – zowel met de oude als de nieuwe persoonsgegevens. (Want het zal Schmidt duidelijk zijn dat ook de nieuwe identiteit weer digitale broodkruimels zal achterlaten op het web.)

Ten derde realiseert de Zoekbaas zich niet dat er een beroepsgroep bestaat die een nog naïevere kijk heeft op IT en internet: politici. Schmidt kan er vanuit gaan dat zijn idee als een boemerang bij hem terug zal komen, door providers en zoekdiensten te verplichten het digitale verleden van iemand met een druk op de knop te wissen als die persoon (of de rechter) dat belieft. (Waarbij voor Belastingdienst, IB-groep en AIVD natuurlijk wel alle oude en nieuwe gegevens beschikbaar moeten blijven, dat spreekt)

Overigens vind ik de leeftijd van 18 jaar wat willekeurig, het wilde studentenleven moet dan nog beginnen. En ook later willen mensen niet geketend zijn aan hun verleden. Nog onlangs kreeg ik, als hoofdredacteur, van iemand het verzoek een compleet artikel uit ons archief te verwijderen. Zij werd daarin (kort) geciteerd “maar kon zich er nu niet meer in vinden”. De persoon was ten tijde van het interview beslist ouder dan 18 jaar.

Ten slotte: stel u ontvangt straks een sollicitant waarover niets te vinden is op internet. Dan vraagt u zich toch af wat de reden is voor die identiteitsverandering, daar zit vast een luchtje aan.

[Bartel Scheers]

Hoewel ik het met de strekking van je verhaal eens ben - sporen hoe goed ook gemaskeerd of begraven blijven altijd vindbaar - ga je m.i. toch een beetje te krap door de bocht.

Schmidt praat in het WSJ interview zijdelings over privacy issues van kinderen en jongeren. Eerder heeft Schmidt al eens onverdroten aangegeven dat hij van mening is dat iedere volwassene zelf verantwoordelijk is voor hetgeen over hem/haar op het web gevonden kan worden. Bovendien spreekt hij over 'on reaching adulthood'. Dat is m.i. een iets ruimer geformuleerd begrip dan '18 jaar'zoals jij het stelt. Dat plaatst je opmerking over het verzoek van de ouder dan 18 jaar geinterviewde dame en je 'tijdens je studentenleven begint de ellende pas' opmerking buiten de context.

Dat er politici zullen zijn die gaan 'verplichten' dat ongewenste informatie wordt gewist zal ongetwijfeld snel aan de orde komen. Een eerste stap is reeds in Duitsland gezet waar de overheid werkgevers wil verbieden sollicitanten te checken via Facebook. [link]

Dat Schmidt geen onzin loopt te verkondigen komt haarfijn aan de orde in het verhaal over de Canadese student Jared Sargent die op het web onplezierig werd herinnerd aan een avondje doorzakken. [lees het hier in de Toronto Sun]
En zo zijn er talloze verhalen vindbaar waar ongelukkige uitspraken of foto's nijdige gevolgen voor iemands carrière heeft. Allemaal zaken waar Schmidt terecht naar refereert, en zijn uitspraak minder naïef maakt dan je stelt.

Maar nogmaals Schmidt heeft het hier over kinderen en jongeren, en daar vormt gezichtsherkennende software niet echt een bedreiging, tenzij iemand in staat is uiterlijk eeuwig jong te blijven natuurlijk.

Ten slotte: Er is geen sprake dat er 'niets' over een persoon te vinden zou zijn na een identietsverandering. Immers de persoon heeft vanaf de verandering de kans om een nieuw profiel te creëren op het web. Niets mis mee dus.

Al met al is het een te interessant en belangrijk onderwerp om 'slordig'op te schrijven. En waarom pak je niet door? Waarom vraag je je niet hardop af of het überhaupt wel een issue is tegen de tijd dat kinderen met dit fenomeen worden geconfronteerd? Wellicht is de maatschappij tegen die tijd wel volkomen gewend aan het idee dat alles over iedereen te vinden is, en tilt men daar in het geheel niet meer aan. Of ga door op het adopteren van meerdere online persoonlijkheden dat door veel jongeren nu al wordt toegepast om juist dit soort latere gevolgen voor te zijn. In die bewegingen zit veel meer discussie dan het terloops citeren van de Google-baas.

BTW: ben wel benieuwd of je aan het verzoek van de dame in kwestie hebt voldaan, en je redenen om het wel of niet te doen.