De zaak Tanja N.

[Ralph Mens]

Deze week werd via buitenlandse media bekend dat Farc-leider 'Mono Jojoy' bij militaire operaties door het Colombiaanse leger was gedood. Terwijl ik het bericht op Twitter las, dacht ik meteen aan Tanja Nijmeijer. Immers, Mono Jojoy was haar commandant, herinnerde ik mij van de documentaire Dichter bij Tanja.

Ik wachtte tot de Nederlandse media het bericht oppakten, maar het bleef oorverdovend stil. Alles wat er werd gemeld was een bericht op Nu.nl dat Mono Jojoy was gedood. Ik besloot een tip naar het ANP te sturen en verzond ook nog even een kattenbelletje naar Nu.nl. Deze laatste voegde even later een alinea toe, maar van de kant van het ANP bleef het stil.

Dan maar kijken of de Colombiaanse pers iets over Tanja meldde. Semana schreef dat ze mogelijk onder de gedode terroristen was. Kijk, dat was al iets. Ik retweette het bericht en wachtte af. GeenStijl bleek de wakkerste onder de Nederlandse media, maar de kennis van het Spaans was wat minder, zodat gemeld werd dat volgens Semana Tanja was omgekomen.

Toen werden de Nederlandse media wakker. Massaal werd gemeld dat Tanja mogelijk was omgekomen, hoewel sommige het 'mogelijk' voor het gemak maar weglieten. Allemaal verwezen de media naar de site van Semana als bron.

Hier zien we dus de zwakte van de Nederlandse media, die voor buitenlands nieuws grotendeels leunen op buitenlandse media. Dit zagen we ook gebeuren bij de zaak rond Joran van der Sloot in Peru. De oorzaak is een gebrek aan Nederlandse correspondenten in Zuid-Amerika. Ja, natuurlijk zitten er wel correspondenten, maar ze verslaan meestal heel Latijns-Amerika voor één enkel medium. Dus wat doe je als je in Brazilie zit en er gebeurt iets in Colombia? Dan zoek je de Colombiaanse media af naar snippers informatie. En als het echt een grote zaak wordt, vlieg je er naartoe, maar dan ben je al gauw een paar dagen verder.

Zelfs Nederlandse correspondenten die in Colombia zelf zitten, leunen voor hun informatie sterk op Colombiaanse collega's. Waarom? Omdat ze niet de netwerken hebben en de expertise om dergelijke informatie boven water te krijgen. Wie moet je bellen als je nieuws zoekt over een legeractie ergens diep in de jungle? Correspondenten moeten ook het hoofd boven water zien te houden en zijn dus meestal zeer allround bezig. Want over het algemeen is de interesse voor nieuws over Latijns-Amerika zeer gering.

Alleen als een Nederlandse psychopaat een moord pleegt in Peru, of een knappe terroriste uit Denekamp mogelijk het leven laat bij een groot bombardement in Colombia, zijn de Nederlandse media voor even geïnteresseerd. Het soort verslaggeving wat je rond dergelijke incidenten krijgt, stijgt helaas niet uit boven het niveau van google translate.