Bladformule: toBe

[Bas Vlugt]

Titel: toBe/ Uitgeverij: ToBe Publishers / Hoofdredactie: Garance Bongers / Bladmanager: Hanneke de Jong/ Art director: Klaas van Wieren/ Verschijnt: twee maal per jaar / Prijs: 4,95 euro / Omvang: 132 pagina's / Oplage: 250.000 / 1/1 full colour: 6640 euro / Website: tobemagazine.nl

Het is er de tijd van het jaar voor. Nieuwe lanceringen. Buiten regent het (waar anders, binnen niet natuurlijk), binnen is het bij de kachel behaaglijk. Een mooi tijdschrift en dan de tijd nemen om je gedachten de vrije loop te laten gaan.

Over De Dood bijvoorbeeld, want daar gaat toBe over. En wie zet je op de cover van een glossy die over De Dood gaat? Ik zou zeggen Bart Chabot, Jules Deelder, Gerard Cox, Loes Luca of Lee Towers - het maakt niet uit, zolang hij of zij maar uit Rotterdam komt.

Toch al geen stad waar je lachrimpeltjes oploopt maar toen ik ooit op een winderige middag in februari voor de Kentucky Fried Chicken stond op dat plein aan het eind van de Lijnbaan, toen wist ik het zeker: dit is het epicentrum van De Dood. Dooier dan hier kun je niet worden.

Maar goed, toBe heeft dus gekozen voor Arie Boomsma. Dat kan ik me ook wel weer voorstellen. Waar ik bij de gedachte aan Rotterdam nog langzaam wegzak in een onpeilbare diepe depressie, word ik bij het lachebekje van de EO altijd overvallen door een acute doodswens.

Over Arie schrijft toBe dat hij met flair en overtuiging religie van betweterigheid ontdoet. Daar moest ik wel om lachen. Wat ze er vergeten zijn bij te zetten is dat de zon voor de verandering morgen eens opkomt in het westen.

ToBe is in het bijzonder geschikt voor mensen die niet van verrassingen houden. De bladformule zouden u en ik in een kwartiertje uit onze mouw schudden. Wat kunnen we allemaal met De Dood doen?

Ehhh... een interview met een terminale kankerpatiënt, dat is altijd goed. Een interview met een weduwe, hoe ze er bovenop is gekomen. Een modereportage over rouwkleding - ja dat is leuk. En een artikel over erfenissen, boeken over de dood. Een artikel over een oorlogscorrespondent. En op welke manieren je tegenwoordig allemaal kunt worden begraven. Wat vinden kinderen eigenlijk van De Dood? Interview met een begrafenisondernemer: een leuke, jonge vrouw. De Dood in andere culturen! Enzovoort.

Ik was eigenlijk nog het meest geboeid door de advertenties. Zoals de vier pagina's achterin het tijdschriften met 51 begrafenisondernemers met hun website en telefoonnummers. Alle 51 lachen ze maar ze proberen het wel beschaafd te houden.

De mooiste advertentie is van Coffet, met de briljante copy tekst:

Als een mens overlijdt, dan hoeft er toch niet ook een boom te sterven?

Dit bedrijf levert rieten doodsmanden van wilgentenen die aan de binnenkant zijn bekleed met ongebleekt katoen. Milieuverantwoord en nog eens goedkoop ook. Je zou er bijna zin in krijgen.

www.basvlugt.nl