<b>Kick off: Factor Giel</b>

[Ton Boom]

Programma: Factor Giel

Zender: Nederland 3 (VARA)

Eerste uitzending: 2 juli

Tijdstip: 20.01 uur

Aantal kijkers: 260.000

Giel over Factor Giel: ‘In m’n nieuwe tv-programma bied ik me iedere week aan als lijdend voorwerp bij opvallende experimenten. Daarbij laat ik me inspireren door wat er in de wereld om ons heen gebeurt.’
Ja, zo heeft ieder mens z’n eigenaardigheden.
In deze eerste, op voorhand spraakmakende, uitzending, wou Giel de barre elfstedentocht van 1963 ervaren, de kou, de ontberingen, de heroïek.
Alsof dat niet genoeg was, wou hij beleven hoe beklemmend het is om met een auto te water te raken.
Als hij beide beproevingen doorstond zou hij Don Diego Poeder uitdagen.
Op zich is dit al moedig te noemen maar mijn bewondering voor Giel sloeg om in stille admiratie toen deze duivelskunstenaar niet alleen maar samen met Georgina Verbaan te water zou raken.
Er is ongetwijfeld veel leuks met Georgina te verzinnen, te water raken hoort daar niet bij. De taal die Georgina uitsloeg zou op een piratenschip in de 17e eeuw niet misstaan, wie in die dagen zo kon vloeken, schelden en tieren had een houten been en een uit diep respect gekregen papagaai van de bemanning op de schouder en was kapitein voor het leven. De stunt zelf kwam, behalve Georgina's woordenschat, niet helemaal uit de verf, er was zelfs geen schilder in de buurt. Wel drie artsen en vier duikers waarvan èèn zelfs achter in de auto ging zitten. Ik vond dit niet representatief voor mensen die te water raken in de wereld om ons heen.
Maar niet getreurd, er waren nog twee experimenten.
Om de elfstedentocht van ’63 na te bootsen gingen Giel en een schaatsster in een diepvriesgebeuren. De barre omstandigheden werden nagebootst, de tocht der tochten kon beginnen. Ik weet niet helemaal zeker of Giel de bedoeling van een schaatstocht kent maar wat wij met z’n allen zagen was Giel die als een dood vogeltje in de kou zat te zitten. Als Reinier Paping op die manier de elfstedentocht had gereden, was hij niet alleen nooit in Leeuwarden aangekomen, hij had z’n schaatsen thuis kunnen laten.
Bibberend kwam Giel uit de diepvries, z’n stempelkaart nog blanco, geen elfstedenlintje.
Nu maar hopen op een zinderend gevecht met Don Diego.
Giel had in Lange Frans een briljante Mental Coach. Lange Frans presteerde het niet in een onbedaarlijk schreien uit te barsten, integendeel, hij sprak zichzelf moed in.
Jammer genoeg liet het voetenwerk van Giel dermate te wensen over dat het leek of hij elk moment op dramatische wijze verstrikt kon raken in z’n eigen benen met een onontwarbare kluwen Giel tot gevolg.
Toen het gevecht begon, begon het bij ons thuis vervaarlijk te waaien, zo zeer deed Don Diego z’n best Giel niet of nauwelijks te raken. Zelden een bokser zoveel lucht voelen verplaatsen. Giel stond echter vol in de wind, zeg gerust storm. Na drie ronden woei hij om. Hiermee was Giel de eerste bokser in de geschiedenis die tegen de vlakte ging door wind, in vaktermen W. K.O.
Al met al een programma vol belofte, geïnspireerd door de wereld om ons heen.
Ja, ook in die wereld beloven mensen van alles.