Voorpublicatie fotoboek Haarlems Landschap
Wat ben je mooi
Half negen. Een doordeweekse ochtend in de Houtstraat. De bladblazer van de gemeentereiniging blaast een wolk papieren, bladeren en blikjes voor zich uit. Rode oordoppen, onverstoorbaar. Een veegwagen volgt hem op de voet. Terwijl de eerste rolluiken omhoog gaan, staan de mannen van Gumbusters een tijdrovend werkje te doen. Centimeter voor centimeter schrapen ze kauwgumpjes weg met stokken waar stikstof uitkomt. Kleine witte wolken op de stenen.
Voorovergebogen loop ik onder de luchten door die vandaag zo donker over de stad rollen. Als de eerste regen valt, schuil ik onder de luifel van Cinema Palace. Eventjes, want de regen houdt op en ik kan weer verder. Diepduistere wolken komen me achterop en niet veel later is de regen weer zo fel dat ik opnieuw een schuilplek zoek. Nu sta ik droog bij de souvenirwinkeltjes van de Grote Kerk.
Een flits. De donder komt vlak erachteraan. Hoor hoe hij door de straten rolt langs eeuwenoude gevels. Ik zie een kanonskogel, vast in de muur van de winkel tegenover me. Je hebt wat meegemaakt, zeg ik in gedachten tegen de stad. Ik betrap mezelf erop dat ik denk - in gedachten praat - met de stad. Mijn stad. Ik voel haar om mij heen en verlies mezelf dagelijks in al het moois dat deze stad zo eigen is. Zou ik dat gevoel, dat contact met de stad, onder woorden kunnen brengen?
Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar plekken die ik zo speciaal vind. Het Koepad bij Elswout, de Melkbrug over het Spaarne, de Bakenessergracht, de boomcirkel in het Florapark, het stadsstrand bij de chocoladefabriek.
Even ben ik op de Papentorenvest op die zonnige ochtend, waar De Adriaan - zijn wieken stil - zich spiegelt in het water. Vikingboot Godefrida wordt liefdevol geschilderd. Bij die oude scheepswerf kan ik gedachteloos zitten kijken naar wat er voorbij komt varen.
Dan zie ik mezelf staan op de top van de Schoteroog. Het uitzicht op de huizen, de nieuwe brug, de duinen in de verte en die prachtige Mooie Nel. Zeilboten in het blauw, een speedboot trekt een witte streep in deze oase tussen twee steden.
Helemaal in het zuiden is ook zo’n prachtige plek. Voorbij de Schalkwijkse galerijflats met balkons met was, met balkons met fietsen, voorbij Friet van Piet, voorbij de Haarlemsche Jachtwerf vind ik mezelf terug op het fietspad midden in het groen bij de Molenplas. Ik zie de stadsrand aan het einde van de wei en word geraakt door het buitenaards gefluit van kievieten. Zoveel groen en toch zo dicht bij jou, Haarlem.
Wat sta ik hier alleen onder dit afdak? Geen mens op straat. Terwijl de regen loodrecht op de stenen klettert, terwijl het onweer wegtrekt, voel ik me omarmd door alles wat jij bent. Omhuld door een dikke deken. Een goeiige reus die me tegen zich aandrukt, contact maakt, me van alles wil laten zien.
Dankjewel, schoonheid.
Prikbord (3 commentaren)
Je moet lid zijn van Nederlands MediaNetwerk om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlands MediaNetwerk
Wij wensen u een geweldige kerst en een prachtig en succesvol 2009.
Om dit enige kracht bij te zetten hebben we voor u een kerstkaartje gemaakt. Kijk op: http://www.juister.com/kerstkaart.php.
Met vriendelijke groet,
Joop Menting
www.juister.com
Copyright Juister Imaginairies
powered by phplist v 2.10.5, © tincan ltd